Καταδρομική επιχείρηση οργάνωσαν ακόμη μια φορά μπάτσοι όλων των σωμάτων στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας το Σάββατο 5/6 μετά τις 6 το απόγευμα. Εποχούμενοι της ομάδας ΔΙΑΣ και πεζή επιτέθηκαν και κυνήγησαν με μανία δεκάδες μετανάστες μικροπωλητές από την πλατεία Κολοκοτρώνη μέχρι το Θησείο και την Ομόνοια, προχωρώντας σε κατασχέσεις, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις σε διάφορα σημεία του κέντρου.
Στο νοσοκομείο Σωτηρία κατέληξαν χτυπημένοι δύο μετανάστες. Ο ένας, με ανοιγμένο το κεφάλι από κλομπ και χτύπημα στον αγκώνα, χρειάστηκε να κάνει ράμματα για να σταματήσει η αιμορραγία.
Ο δεύτερος έφερε χτυπήματα στο θώρακα και το στήθος από μπάτσους που τον ακινητοποίησαν και τον πέταξαν επανειλημμένα πάνω σε μαρμάρινη επιφάνεια στη Σταδίου. Στη συνέχεια έξι από αυτούς τον «συνόδευσαν» κρατούμενο στο νοσοκομείο, όπου με απίστευτα ψέματα προσπαθούσαν να απαλλαγούν από πολίτες που είχαν δει τον τραυματισμό του και τον είχαν ακολουθήσει ως εκεί.
Το παραπάνω είναι αναδημοσίευση αλλά απεικονίζει καθημερινές σκηνές που διαδραματίζονται στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Κυριακή, Ιουνίου 06, 2010
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΑΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΛΟΓΗ ΚΑΝΕΝΟΣ
"Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΚΥΡΩΝΟΝΤΑΙ ΘΕΣΜΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΑΔΙΚΙΕΣ"
Ανατόλ Φρανς
Το κράτος και η ''δικαιοσύνη του" δε γινόταν ν' αφήσει τους υπαλλήλους του στη φυλακή.
Προκλητικότατα κι αφού σκανδαλωδώς και με το έτσι θέλω καθυστέρησε τη δίκη των δολοφόνων μπάτσων Κορκονέα και Σαραλιώτη σήμερα τους αποφυλάκισε. Δεν έχει σημασία πως εφαρμόστηκε το δικονομικό μέσο του 18μηνου, που βρήκανε για να τους αποφυλακίσουν, έτσι κι αλλιώς δε θα βγάλουν ποινές στις φυλακές, όπως δεν έχει βγάλει στο παρελθόν ό άλλος μπάτσος δολοφόνος ο Μελίστας, κατηγορούμενος κι αυτός για εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά
Και η όλη εξέλιξη φάνηκε απ' την αρχή όταν αποφασίσανε να κάνουν δίκη στην Άμφισσα και ακόμη και στην αίθουσα να προσπαθούν να δικάσουν το 16χρονο θύμα.
Δε τους λέει τίποτα η αντίδραση του κόσμου, όταν μαθεύτηκε η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου
από τους δυο μπάτσους. Μια αντίδραση σ' όλη την Ελλάδα σε πόλεις ακόμη και σε χωριά όπου ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και ζήτησε το αυτονόητο, τη τιμωρία των ενόχων και να σταματήσει πια η δολοφονική αυθαιρεσία της αστυνομίας.
Άγγιξε την εξέγερση όλη αυτή η αγανάκτηση. Μόνο ενάμιση χρόνος πέρασε από τότε, απ' της 6 Δεκέμβρη του 2008, αλλά οι δολοφονίες συνεχίζονται, όπως και οι ξυλοδαρμοί και τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα.
Κι όμως μια σχετική ησυχία υπάρχει, σαν όλα αυτά να μη συνέβησαν ποτέ. Μήπως ο κόσμος ξέχασε; μήπως η "οικονομική κρίση" απορρόφησε, τη δυναμική αντίδραση των ανθρώπων που πολιορκούσαν τότε τα αστυνομικά τμήματα, σε μια έμπρακτη διαμαρτυρία στην αστυνομική ασυδοσία;
Το να καταδικαστεί και να φυλακιστεί ένας μπάτσος για τα εγκλήματα του είναι απίθανο αφού γι' αυτό εκπαιδεύεται. Αν όμως αυτό γίνει κάποια φορά, θ' αποτελέσει ένα σοβαρό προηγούμενο όπου ίσως αναχαιτίσει κάπως τη μεγάλη αυθαιρεσία της αστυνομίας.
Η δικαιοσύνη αγνόησε και περιφρόνησε λοιπόν το κοινό περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας που ξεσηκώθηκε μετά τη δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου με την αποφυλάκιση του Κορκονέα και του Σαραλιώτη.
Ας δούμε τώρα μια άλλη τρανταχτή υπόθεση των τελευταίων ημερών. Δυο διαφορετικές υποθέσεις, σε διαφορετικές θέσεις η κάθε μία, αλλά με την ίδια εξουσία αστυνομική ή δικαστική ν' αποφασίζει για τις τύχες τους.
Ο Σίμος Σεισίδης πυροβολήθηκε πισώπλατα από τους μπάτσους, τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στο πόδι, στο νοσοκομείο που τον πήγανε έζησε και ζει συνθήκες απομόνωσης αλλά κι ένα όργιο απ' τους μπάτσους. Παρακάτω τα περιγράφει ο ίδιος στο απολογητικό του υπόμνημα.
Είναι σοκαριστικός ο τρόπος που αντιμετωπίζεται ο Σίμος Σεισίδης, ο οποίος ούτε έχει σκοτώσει, ούτε αποδέχεται τις κατηγορίες που του προσάπτουν, ούτε έχουν αποδειχτεί. Το αποκορύφωμα όλων μετά τον σοβαρό τραυματισμό του που παραλίγο να του στοιχίσει και την ίδια του τη ζωή, απ' ότι φαίνεται η αδιάφορη μεταχείριση των γιατρών οδήγησε να τον ακρωτηριάσουν και να του κόψουν το πόδι.
Ο Σίμος Σεισίδης δεν έπαψε να δηλώνει αναρχικός, αποδεικνύοντας έτσι τη μεταχείριση του κράτους απέναντι σε πολιτικούς του αντιπάλους. Το κράτος σ' αυτή τη περίπτωση θέλησε να δείξει με κάθε τρόπο τη δύναμή του, επιχειρώντας να λειτουργήσει παραδειγματικά σ' όσους αντιτίθενται σ' αυτό.
Και εννοείται ο δράστης μπάτσος που πυροβόλησε τον Σεισίδη δε πρόκειται να διωχθεί και να τιμωρηθεί.
Παρασκευή, Μαΐου 28, 2010
ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ 2010
Ποιο ρόλο παίζει η δικαιοσύνη σ' όλο το πλανήτη είναι γνωστό. Κανείς λίγο ή πολύ δεν έχει αυταπάτες για το ρόλο της κι ας υπάρχουν διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα, άλλοτε μεγαλύτερες άλλοτε μικρότερες.
Η έκθεση της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ 2010 έρχεται κι αυτή να το επιβεβαιώσει.
Βέβαια η έκθεση δεν αναφέρεται στην Ελλάδα, που είναι μια χώρα, που στο όνομα της "δικαιοσύνης" γίνεται κάθε μέρα ένα όργιο αυθαιρεσιών. Η Ελλάδα είναι ο παράδεισος της εγκληματικής λειτουργίας της δικαιοσύνης με νόμους που εφαρμόζει ή δεν εφαρμόζει ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντα της.
Η ελληνική δικαιοσύνη είναι απλά υπηρέτης της κρατικής εξουσίας και των μαφιόζικων συμοριών που συνθέτουν το κράτος.
Τη θέση της αποκάλυψης του ρόλου της ελληνικής δικαιοσύνης είμαστε υποχρεωμένοι να την έχουμε εμείς. Όλοι εμείς που ζούμε και βιώνουμε την εγκληματική ασυδοσία της.
Το παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε κακομεταχείριση
(Λονδίνο) Ένα παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης επιδεινώνεται από τα παιχνίδια εξουσίας, παρά το γεγονός ότι το περασμένο έτος αποτέλεσε ορόσημο για τη διεθνή δικαιοσύνη, δήλωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία στην ετήσια αξιολόγησή της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο.
Παρουσιάζοντας την Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας 2010: Η Κατάσταση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά τον Κόσμο, που τεκμηριώνει καταπατήσεις σε 159 χώρες, η οργάνωση δήλωσε ότι οι ισχυρές κυβερνήσεις εμποδίζουν την πρόοδο στη διεθνή δικαιοσύνη, θέτοντας εαυτές υπεράνω του νόμου σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προστατεύοντας συμμάχους τους από την κριτική και ενεργώντας μόνο όταν είναι πολιτικά βολικό.
«Η καταστολή και η αδικία ακμάζουν στο παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε κακομεταχείριση, καταπίεση και φτώχεια», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε, προσωρινός Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίζουν ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου και ότι όλοι έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη για όλες τις παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αν οι κυβερνήσεις δεν σταματήσουν να υποτάσσουν τη δικαιοσύνη στην πολιτική ιδιοτέλεια, η ελευθερία από το φόβο και η ελευθερία από την ένδεια θα παραμείνουν χιμαιρικές για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας.»
Η Διεθνής Αμνηστία απηύθυνε έκκληση στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν τη λογοδοσία για τις δικές τους ενέργειες, να προσχωρήσουν πλήρως στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) και να εξασφαλίσουν ότι τα εγκλήματα του διεθνούς δικαίου μπορούν να διωχθούν ποινικά σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Λέγεται ότι τα κράτη που αξιώνουν παγκόσμια ηγεσία, περιλαμβανομένης της G20, έχουν ιδιαίτερη ευθύνη να δώσουν το παράδειγμα.
Το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το 2009 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τον Σουδανό πρόεδρο Ομάρ Χασάν Αλ Μπασίρ, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, ήταν ένα ορόσημο, που έδειξε ότι ακόμα και οι εν ενεργεία αρχηγοί κρατών δεν είναι υπεράνω του νόμου. Ωστόσο, η άρνηση της Αφρικανικής Ένωσης να συνεργαστεί, παρά τον εφιάλτη βίας που έχει πλήξει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στο Νταρφούρ, ήταν ένα χτυπητό παράδειγμα κυβερνητικής αποτυχίας να τεθεί η δικαιοσύνη υπεράνω της πολιτικής.
Η παράλυση του Συμβουλίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ως προς το θέμα της Σρι Λάνκα, παρά τις σοβαρές καταπατήσεις, οι οποίες περιλάμβαναν πιθανά εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν τόσο από κυβερνητικές δυνάμεις όσο και από τους Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ, αποτέλεσε επίσης χειροπιαστή απόδειξη για την αποτυχία της διεθνούς κοινότητας να ενεργήσει όταν χρειάζεται. Στο μεταξύ, οι συστάσεις της έκθεσης Γκολντστόουν του Συμβουλίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, η οποία ζητά λογοδοσία για τη σύρραξη στη Γάζα, δεν έχουν ακόμα εισακουστεί από το Ισραήλ και τη Χαμάς.
Παγκοσμίως, το κενό δικαιοσύνης συντήρησε ένα ολέθριο δίκτυο καταστολής. Η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας καταγράφει βασανιστήρια ή άλλου είδους κακομεταχείριση σε τουλάχιστον 111 χώρες, άδικες δίκες σε τουλάχιστον 55 χώρες, περιορισμούς της ελευθερίας λόγου σε τουλάχιστον 96 χώρες και φυλάκιση κρατουμένων συνείδησης σε τουλάχιστον 48 χώρες.
Οι οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και οι υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων δέχθηκαν επιθέσεις σε πολλές χώρες, με τις κυβερνήσεις να εμποδίζουν το έργο τους ή να παραλείπουν να τους προστατεύσουν.
Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, υπήρξαν μοτίβα κυβερνητικής δυσανεξίας για την κριτική στη Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Τυνησία, καθώς και αυξανόμενη καταστολή στο Ιράν. Στην Ασία, η κινεζική κυβέρνηση αύξησε την πίεση στις αμφισβητήσεις της εξουσίας της, θέτοντας υπό κράτηση και παρενοχλώντας υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ενώ χιλιάδες άνθρωποι απέδρασαν από τη σκληρή καταστολή και την οικονομική δυσπραγία που επικρατούν στη Βόρεια Κορέα και τη Μυανμάρ.
Ο χώρος για τις ανεξάρτητες φωνές και την κοινωνία των πολιτών συρρικνώθηκε σε μέρη της Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας, ενώ υπήρξαν άδικοι περιορισμοί της ελευθερίας έκφρασης στη Ρωσία, την Τουρκία, το Τουρκμενιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, τη Λευκορωσία και το Ουζμπεκιστάν. Η αμερικανική ήπειρος αντιμετώπισε τη μάστιγα εκατοντάδων παράνομων φόνων από δυνάμεις ασφαλείας, μεταξύ άλλων στη Βραζιλία, την Τζαμάικα, την Κολομβία και το Μεξικό, ενώ συνεχίστηκε η ατιμωρησία για τις παραβιάσεις των ΗΠΑ σε σχέση με την αντιτρομοκρατία. Οι κυβερνήσεις στην Αφρική, όπως στη Γουινέα και τη Μαδαγασκάρη, αντιμετώπισαν τους διαφωνούντες με υπερβολική χρήση βίας και παράνομους φόνους, ενώ, μεταξύ άλλων, η Αιθιοπία και η Ουγκάντα κατέστειλαν την κριτική.
Οι συρράξεις χαρακτηρίστηκαν από ανάλγητη αδιαφορία για τους αμάχους. Ένοπλες ομάδες και κυβερνητικές δυνάμεις παραβίασαν το διεθνές δίκαιο στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τη Σρι Λάνκα και την Υεμένη. Στη σύρραξη στη Γάζα και στο νότιο Ισραήλ, ισραηλινές δυνάμεις και παλαιστινιακές ομάδες σκότωσαν και τραυμάτισαν παράνομα αμάχους. Χιλιάδες πολίτες υπέστησαν καταπατήσεις στο πλαίσιο της κλιμακούμενης βίας από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν ή υπέστησαν τις κύριες συνέπειες των συρράξεων στο Ιράκ και τη Σομαλία. Γυναίκες και κορίτσια υπέστησαν βιασμό και άλλου είδους βία από κυβερνητικές δυνάμεις και ένοπλες ομάδες στις περισσότερες συρράξεις.
Άλλες τάσεις περιλάμβαναν:
■Μαζικές αναγκαστικές εξώσεις ανθρώπων από τα σπίτια τους στην Αφρική, για παράδειγμα στην Αγκόλα, τη Γκάνα, την Κένυα και τη Νιγηρία, συχνά ωθώντας τους ανθρώπους βαθύτερα στη φτώχεια.
■Αυξημένες αναφορές ενδοοικογενειακής βίας κατά γυναικών, βιασμών, σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και δολοφονίας και ακρωτηριασμού έπειτα από βιασμό, στο Μεξικό, τη Γουατεμάλα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Ονδούρα και την Τζαμάικα.
■Εκατομμύρια μετανάστες σε χώρες της Ασίας-Ειρηνικού, όπως στη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και τη Μαλαισία, αντιμετώπισαν εκμετάλλευση, βία και κακοποίηση.
■Κατακόρυφη άνοδος του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
■Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, οι επιθέσεις από ένοπλες ομάδες –ορισμένες εκ των οποίων συμπαρατάσσονταν προφανώς με την Αλ Κάιντα– σε κράτη όπως το Ιράκ και η Υεμένη, κορύφωσαν την ανασφάλεια.
Παγκοσμίως, με εκατομμύρια ανθρώπους να ωθούνται στη φτώχεια από την επισιτιστική, την ενεργειακή και τη χρηματοπιστωτική κρίση, τα συμβάντα κατέδειξαν την επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι καταπατήσεις που επηρεάζουν τη φτώχεια.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να καθίστανται υπόλογες για τις παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων που κινούν και βαθαίνουν τη φτώχεια. Η σύσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την ανασκόπηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, αυτόν το Σεπτέμβριο, είναι μια ευκαιρία για τους παγκόσμιους ηγέτες να περάσουν από τις υποσχέσεις σε νομικά εκτελεστές δεσμεύσεις», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε.
Οι γυναίκες, ιδίως οι φτωχές, υπέστησαν τις κύριες επιπτώσεις της αποτυχίας επίτευξης αυτών των στόχων. Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι επιπλοκές που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη στοίχισαν τη ζωή σε 350.000 γυναίκες, με τη μητρική θνησιμότητα συχνά να προκαλείται άμεσα από τις διακρίσεις λόγω φύλου, τις παραβιάσεις σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων και τη στέρηση πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να προωθήσουν την ισότητα των γυναικών και να επιληφθούν των διακρίσεων κατά των γυναικών, αν θέλουν να πραγματοποιήσουν πρόοδο στους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε.
Η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε επίσης τα κράτη της G20 που δεν έχουν προσχωρήσει πλήρως στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο – ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Τουρκία, Ινδία, Ινδονησία και Σαουδική Αραβία – να το πράξουν. Η διεθνής διάσκεψη ανασκόπησης για το δικαστήριο, η οποία ξεκινά στην Καμπάλα της Ουγκάντα στις 31 Μαΐου, είναι μια ευκαιρία για τις κυβερνήσεις να επιδείξουν τη δέσμευσή τους στο δικαστήριο.
Παρά τις σοβαρές αποτυχίες στη διασφάλιση της δικαιοσύνης πέρυσι, πολλά συμβάντα αποκάλυψαν πρόοδο. Στη Λατινική Αμερική, ξεκίνησαν ξανά έρευνες για εγκλήματα που προστατεύονταν από νόμους αμνήστευσης, με αποφάσεις-ορόσημα εναντίον πρώην ηγετών, περιλαμβανομένων των καταδικαστικών αποφάσεων για τον πρώην πρόεδρο του Περού Αλμπέρτο Φουχιμόρι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, καθώς και για τον τελευταίο στρατιωτικό πρόεδρο της Αργεντινής Ρεϊνάλντο Μπιγνόνε για απαγωγή και βασανιστήρια. Όλες οι δίκες στο Ειδικό Δικαστήριο για τη Σιέρα Λεόνε ολοκληρώθηκαν, εκτός από τη συνεχιζόμενη δίκη του πρώην προέδρου της Λιβερίας Τσαρλς Τέιλορ.
«Η ανάγκη για αποτελεσματική παγκόσμια δικαιοσύνη είναι ένα βασικό δίδαγμα της περσινής χρονιάς. Η δικαιοσύνη παρέχει αμεροληψία και αλήθεια σε εκείνους που υφίστανται παραβιάσεις, αποθαρρύνει τις καταπατήσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και τελικά προσφέρει έναν πιο σταθερό και ασφαλή κόσμο», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε.
Πηγή : Γραφείο Τύπου και Προβολής
Η έκθεση της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ 2010 έρχεται κι αυτή να το επιβεβαιώσει.
Βέβαια η έκθεση δεν αναφέρεται στην Ελλάδα, που είναι μια χώρα, που στο όνομα της "δικαιοσύνης" γίνεται κάθε μέρα ένα όργιο αυθαιρεσιών. Η Ελλάδα είναι ο παράδεισος της εγκληματικής λειτουργίας της δικαιοσύνης με νόμους που εφαρμόζει ή δεν εφαρμόζει ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντα της.
Η ελληνική δικαιοσύνη είναι απλά υπηρέτης της κρατικής εξουσίας και των μαφιόζικων συμοριών που συνθέτουν το κράτος.
Τη θέση της αποκάλυψης του ρόλου της ελληνικής δικαιοσύνης είμαστε υποχρεωμένοι να την έχουμε εμείς. Όλοι εμείς που ζούμε και βιώνουμε την εγκληματική ασυδοσία της.
Το παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε κακομεταχείριση
(Λονδίνο) Ένα παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης επιδεινώνεται από τα παιχνίδια εξουσίας, παρά το γεγονός ότι το περασμένο έτος αποτέλεσε ορόσημο για τη διεθνή δικαιοσύνη, δήλωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία στην ετήσια αξιολόγησή της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο.
Παρουσιάζοντας την Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας 2010: Η Κατάσταση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά τον Κόσμο, που τεκμηριώνει καταπατήσεις σε 159 χώρες, η οργάνωση δήλωσε ότι οι ισχυρές κυβερνήσεις εμποδίζουν την πρόοδο στη διεθνή δικαιοσύνη, θέτοντας εαυτές υπεράνω του νόμου σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προστατεύοντας συμμάχους τους από την κριτική και ενεργώντας μόνο όταν είναι πολιτικά βολικό.
«Η καταστολή και η αδικία ακμάζουν στο παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε κακομεταχείριση, καταπίεση και φτώχεια», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε, προσωρινός Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίζουν ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου και ότι όλοι έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη για όλες τις παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αν οι κυβερνήσεις δεν σταματήσουν να υποτάσσουν τη δικαιοσύνη στην πολιτική ιδιοτέλεια, η ελευθερία από το φόβο και η ελευθερία από την ένδεια θα παραμείνουν χιμαιρικές για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας.»
Η Διεθνής Αμνηστία απηύθυνε έκκληση στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν τη λογοδοσία για τις δικές τους ενέργειες, να προσχωρήσουν πλήρως στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) και να εξασφαλίσουν ότι τα εγκλήματα του διεθνούς δικαίου μπορούν να διωχθούν ποινικά σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Λέγεται ότι τα κράτη που αξιώνουν παγκόσμια ηγεσία, περιλαμβανομένης της G20, έχουν ιδιαίτερη ευθύνη να δώσουν το παράδειγμα.
Το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το 2009 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τον Σουδανό πρόεδρο Ομάρ Χασάν Αλ Μπασίρ, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, ήταν ένα ορόσημο, που έδειξε ότι ακόμα και οι εν ενεργεία αρχηγοί κρατών δεν είναι υπεράνω του νόμου. Ωστόσο, η άρνηση της Αφρικανικής Ένωσης να συνεργαστεί, παρά τον εφιάλτη βίας που έχει πλήξει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στο Νταρφούρ, ήταν ένα χτυπητό παράδειγμα κυβερνητικής αποτυχίας να τεθεί η δικαιοσύνη υπεράνω της πολιτικής.
Η παράλυση του Συμβουλίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ως προς το θέμα της Σρι Λάνκα, παρά τις σοβαρές καταπατήσεις, οι οποίες περιλάμβαναν πιθανά εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν τόσο από κυβερνητικές δυνάμεις όσο και από τους Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ, αποτέλεσε επίσης χειροπιαστή απόδειξη για την αποτυχία της διεθνούς κοινότητας να ενεργήσει όταν χρειάζεται. Στο μεταξύ, οι συστάσεις της έκθεσης Γκολντστόουν του Συμβουλίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, η οποία ζητά λογοδοσία για τη σύρραξη στη Γάζα, δεν έχουν ακόμα εισακουστεί από το Ισραήλ και τη Χαμάς.
Παγκοσμίως, το κενό δικαιοσύνης συντήρησε ένα ολέθριο δίκτυο καταστολής. Η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας καταγράφει βασανιστήρια ή άλλου είδους κακομεταχείριση σε τουλάχιστον 111 χώρες, άδικες δίκες σε τουλάχιστον 55 χώρες, περιορισμούς της ελευθερίας λόγου σε τουλάχιστον 96 χώρες και φυλάκιση κρατουμένων συνείδησης σε τουλάχιστον 48 χώρες.
Οι οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και οι υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων δέχθηκαν επιθέσεις σε πολλές χώρες, με τις κυβερνήσεις να εμποδίζουν το έργο τους ή να παραλείπουν να τους προστατεύσουν.
Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, υπήρξαν μοτίβα κυβερνητικής δυσανεξίας για την κριτική στη Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Τυνησία, καθώς και αυξανόμενη καταστολή στο Ιράν. Στην Ασία, η κινεζική κυβέρνηση αύξησε την πίεση στις αμφισβητήσεις της εξουσίας της, θέτοντας υπό κράτηση και παρενοχλώντας υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ενώ χιλιάδες άνθρωποι απέδρασαν από τη σκληρή καταστολή και την οικονομική δυσπραγία που επικρατούν στη Βόρεια Κορέα και τη Μυανμάρ.
Ο χώρος για τις ανεξάρτητες φωνές και την κοινωνία των πολιτών συρρικνώθηκε σε μέρη της Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας, ενώ υπήρξαν άδικοι περιορισμοί της ελευθερίας έκφρασης στη Ρωσία, την Τουρκία, το Τουρκμενιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, τη Λευκορωσία και το Ουζμπεκιστάν. Η αμερικανική ήπειρος αντιμετώπισε τη μάστιγα εκατοντάδων παράνομων φόνων από δυνάμεις ασφαλείας, μεταξύ άλλων στη Βραζιλία, την Τζαμάικα, την Κολομβία και το Μεξικό, ενώ συνεχίστηκε η ατιμωρησία για τις παραβιάσεις των ΗΠΑ σε σχέση με την αντιτρομοκρατία. Οι κυβερνήσεις στην Αφρική, όπως στη Γουινέα και τη Μαδαγασκάρη, αντιμετώπισαν τους διαφωνούντες με υπερβολική χρήση βίας και παράνομους φόνους, ενώ, μεταξύ άλλων, η Αιθιοπία και η Ουγκάντα κατέστειλαν την κριτική.
Οι συρράξεις χαρακτηρίστηκαν από ανάλγητη αδιαφορία για τους αμάχους. Ένοπλες ομάδες και κυβερνητικές δυνάμεις παραβίασαν το διεθνές δίκαιο στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τη Σρι Λάνκα και την Υεμένη. Στη σύρραξη στη Γάζα και στο νότιο Ισραήλ, ισραηλινές δυνάμεις και παλαιστινιακές ομάδες σκότωσαν και τραυμάτισαν παράνομα αμάχους. Χιλιάδες πολίτες υπέστησαν καταπατήσεις στο πλαίσιο της κλιμακούμενης βίας από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν ή υπέστησαν τις κύριες συνέπειες των συρράξεων στο Ιράκ και τη Σομαλία. Γυναίκες και κορίτσια υπέστησαν βιασμό και άλλου είδους βία από κυβερνητικές δυνάμεις και ένοπλες ομάδες στις περισσότερες συρράξεις.
Άλλες τάσεις περιλάμβαναν:
■Μαζικές αναγκαστικές εξώσεις ανθρώπων από τα σπίτια τους στην Αφρική, για παράδειγμα στην Αγκόλα, τη Γκάνα, την Κένυα και τη Νιγηρία, συχνά ωθώντας τους ανθρώπους βαθύτερα στη φτώχεια.
■Αυξημένες αναφορές ενδοοικογενειακής βίας κατά γυναικών, βιασμών, σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και δολοφονίας και ακρωτηριασμού έπειτα από βιασμό, στο Μεξικό, τη Γουατεμάλα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Ονδούρα και την Τζαμάικα.
■Εκατομμύρια μετανάστες σε χώρες της Ασίας-Ειρηνικού, όπως στη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και τη Μαλαισία, αντιμετώπισαν εκμετάλλευση, βία και κακοποίηση.
■Κατακόρυφη άνοδος του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
■Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, οι επιθέσεις από ένοπλες ομάδες –ορισμένες εκ των οποίων συμπαρατάσσονταν προφανώς με την Αλ Κάιντα– σε κράτη όπως το Ιράκ και η Υεμένη, κορύφωσαν την ανασφάλεια.
Παγκοσμίως, με εκατομμύρια ανθρώπους να ωθούνται στη φτώχεια από την επισιτιστική, την ενεργειακή και τη χρηματοπιστωτική κρίση, τα συμβάντα κατέδειξαν την επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι καταπατήσεις που επηρεάζουν τη φτώχεια.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να καθίστανται υπόλογες για τις παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων που κινούν και βαθαίνουν τη φτώχεια. Η σύσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την ανασκόπηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, αυτόν το Σεπτέμβριο, είναι μια ευκαιρία για τους παγκόσμιους ηγέτες να περάσουν από τις υποσχέσεις σε νομικά εκτελεστές δεσμεύσεις», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε.
Οι γυναίκες, ιδίως οι φτωχές, υπέστησαν τις κύριες επιπτώσεις της αποτυχίας επίτευξης αυτών των στόχων. Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι επιπλοκές που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη στοίχισαν τη ζωή σε 350.000 γυναίκες, με τη μητρική θνησιμότητα συχνά να προκαλείται άμεσα από τις διακρίσεις λόγω φύλου, τις παραβιάσεις σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων και τη στέρηση πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να προωθήσουν την ισότητα των γυναικών και να επιληφθούν των διακρίσεων κατά των γυναικών, αν θέλουν να πραγματοποιήσουν πρόοδο στους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε.
Η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε επίσης τα κράτη της G20 που δεν έχουν προσχωρήσει πλήρως στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο – ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Τουρκία, Ινδία, Ινδονησία και Σαουδική Αραβία – να το πράξουν. Η διεθνής διάσκεψη ανασκόπησης για το δικαστήριο, η οποία ξεκινά στην Καμπάλα της Ουγκάντα στις 31 Μαΐου, είναι μια ευκαιρία για τις κυβερνήσεις να επιδείξουν τη δέσμευσή τους στο δικαστήριο.
Παρά τις σοβαρές αποτυχίες στη διασφάλιση της δικαιοσύνης πέρυσι, πολλά συμβάντα αποκάλυψαν πρόοδο. Στη Λατινική Αμερική, ξεκίνησαν ξανά έρευνες για εγκλήματα που προστατεύονταν από νόμους αμνήστευσης, με αποφάσεις-ορόσημα εναντίον πρώην ηγετών, περιλαμβανομένων των καταδικαστικών αποφάσεων για τον πρώην πρόεδρο του Περού Αλμπέρτο Φουχιμόρι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, καθώς και για τον τελευταίο στρατιωτικό πρόεδρο της Αργεντινής Ρεϊνάλντο Μπιγνόνε για απαγωγή και βασανιστήρια. Όλες οι δίκες στο Ειδικό Δικαστήριο για τη Σιέρα Λεόνε ολοκληρώθηκαν, εκτός από τη συνεχιζόμενη δίκη του πρώην προέδρου της Λιβερίας Τσαρλς Τέιλορ.
«Η ανάγκη για αποτελεσματική παγκόσμια δικαιοσύνη είναι ένα βασικό δίδαγμα της περσινής χρονιάς. Η δικαιοσύνη παρέχει αμεροληψία και αλήθεια σε εκείνους που υφίστανται παραβιάσεις, αποθαρρύνει τις καταπατήσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και τελικά προσφέρει έναν πιο σταθερό και ασφαλή κόσμο», δήλωσε ο Κλαούντιο Κορντόνε.
Πηγή : Γραφείο Τύπου και Προβολής
Σάββατο, Μαΐου 15, 2010
Ιστορίες καθημερινής βίας των ελληνικών δικαστηρίων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ "18 ΑΝΩ" - 11/5/2010 Tuesday, May 11, 2010
Απεξαρτημένος καταδικάζεται σε 4 χρόνια φυλακή !
Στις 06/05/2010 ο Αχιλλέας Δεσποτάκης που έχει ολοκληρώσει με επιτυχία το θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης του 18 άνω και είναι ήδη πάνω από τρία χρόνια καθαρός από όλες τις ουσίες καταδικάστηκε από το εφετείο της Λάρισας σε 4 χρόνια φυλακή. Ο Αχιλλέας, ο οποίος είναι ήδη 49 ετών με πολλά παθολογικά προβλήματα (καρδιολογικά κ.α.) βρήκε το κουράγιο να ενταχθεί σε στεγνό θεραπευτικό πρόγραμμα και να πραγματοποιήσει βαθειές αλλαγές στον εαυτό του και στον τρόπο ζωής του για να διεκδικήσει με αξιοπρέπεια μια ισότιμη θέση μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Και τώρα η Πολιτεία ως «επιβράβευση» αυτής της τεράστιας προσπάθειας που κάνει για να κερδίσει τη μάχη της ζωής του τον στέλνει στη φυλακή για αδικήματα που διέπραξε όταν ήταν εξαρτημένος από τις ουσίες και λόγω της εξάρτησης του.
Το μήνυμα που συνάγεται από αυτή την απόφαση του Δικαστηρίου είναι ότι δεν αξίζει να προσπαθήσει να απεξαρτηθεί κανείς αφού έτσι κι αλλιώς θα καταλήξει στη φυλακή. Κατανοούν οι αρμόδιοι τι σημαίνει αυτό για τους χιλιάδες εξαρτημένους που κατακλύζουν τις πλατείες και διστάζουν να πάρουν τη μεγάλη απόφαση της απεξάρτησης τους ; Κατανοούν το μέγεθος της ευθύνης που αναλαμβάνουν όταν αποτρέπουν ουσιαστικά από τη θεραπεία όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους;
Πρόσφατα οδηγήθηκε στη φυλακή για τον ίδιο λόγο και άλλος απεξαρτημένος από την κοινότητα «ΙΘΑΚΗ» του ΚΕΘΕΑ. Χρειάστηκε να δοθεί μάχη για την απελευθέρωση του ( που έγινε πριν λίγες μέρες).
Θεωρούμε αυτή τη στάση της Πολιτείας ανάλγητη και υποκριτική. Ανάλγητη γιατί οδηγεί στη φυλακή (και στην πιθανή υποτροπή εκεί μέσα) έναν άνθρωπο που κατάφερε να απεξαρτηθεί και να ξαναρχίσει τη ζωή του μακρυά από τις ουσίες και τον κόσμο τους.
Υποκριτική γιατί καλεί σε όλους τους τόνους τους εξαρτημένους να ενταχθούν σε θεραπευτικό πρόγραμμα γιατί «τα ναρκωτικά σκοτώνουν» και στη συνέχεια με αποφάσεις τέτοιου τύπου ακυρώνει την προσπάθεια τους αλλά και τα ίδια τα θεραπευτικά προγράμματα !
Ζητάμε την ανάκληση αυτής της απαράδεκτης απόφασης.
Στεκόμαστε στο πλευρό του Αχιλλέα και μαζί του δίνουμε όλοι μαζί τη μάχη για την κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων των απεξαρτημένων και προπάντων του «ιερού» δικαιώματος τους σε μια καθαρή, καινούργια ζωή, σε μια απρόσκοπτη πορεία κοινωνικής επανένταξης
Για τη θεραπευτική ομάδα
Η Επιστημονικά Υπεύθυνη της
Μονάδας Απεξάρτησης 18Ανω
Δρ. Κατερίνα Μάτσα
Ψυχίατρος
Απεξαρτημένος καταδικάζεται σε 4 χρόνια φυλακή !
Στις 06/05/2010 ο Αχιλλέας Δεσποτάκης που έχει ολοκληρώσει με επιτυχία το θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης του 18 άνω και είναι ήδη πάνω από τρία χρόνια καθαρός από όλες τις ουσίες καταδικάστηκε από το εφετείο της Λάρισας σε 4 χρόνια φυλακή. Ο Αχιλλέας, ο οποίος είναι ήδη 49 ετών με πολλά παθολογικά προβλήματα (καρδιολογικά κ.α.) βρήκε το κουράγιο να ενταχθεί σε στεγνό θεραπευτικό πρόγραμμα και να πραγματοποιήσει βαθειές αλλαγές στον εαυτό του και στον τρόπο ζωής του για να διεκδικήσει με αξιοπρέπεια μια ισότιμη θέση μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Και τώρα η Πολιτεία ως «επιβράβευση» αυτής της τεράστιας προσπάθειας που κάνει για να κερδίσει τη μάχη της ζωής του τον στέλνει στη φυλακή για αδικήματα που διέπραξε όταν ήταν εξαρτημένος από τις ουσίες και λόγω της εξάρτησης του.
Το μήνυμα που συνάγεται από αυτή την απόφαση του Δικαστηρίου είναι ότι δεν αξίζει να προσπαθήσει να απεξαρτηθεί κανείς αφού έτσι κι αλλιώς θα καταλήξει στη φυλακή. Κατανοούν οι αρμόδιοι τι σημαίνει αυτό για τους χιλιάδες εξαρτημένους που κατακλύζουν τις πλατείες και διστάζουν να πάρουν τη μεγάλη απόφαση της απεξάρτησης τους ; Κατανοούν το μέγεθος της ευθύνης που αναλαμβάνουν όταν αποτρέπουν ουσιαστικά από τη θεραπεία όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους;
Πρόσφατα οδηγήθηκε στη φυλακή για τον ίδιο λόγο και άλλος απεξαρτημένος από την κοινότητα «ΙΘΑΚΗ» του ΚΕΘΕΑ. Χρειάστηκε να δοθεί μάχη για την απελευθέρωση του ( που έγινε πριν λίγες μέρες).
Θεωρούμε αυτή τη στάση της Πολιτείας ανάλγητη και υποκριτική. Ανάλγητη γιατί οδηγεί στη φυλακή (και στην πιθανή υποτροπή εκεί μέσα) έναν άνθρωπο που κατάφερε να απεξαρτηθεί και να ξαναρχίσει τη ζωή του μακρυά από τις ουσίες και τον κόσμο τους.
Υποκριτική γιατί καλεί σε όλους τους τόνους τους εξαρτημένους να ενταχθούν σε θεραπευτικό πρόγραμμα γιατί «τα ναρκωτικά σκοτώνουν» και στη συνέχεια με αποφάσεις τέτοιου τύπου ακυρώνει την προσπάθεια τους αλλά και τα ίδια τα θεραπευτικά προγράμματα !
Ζητάμε την ανάκληση αυτής της απαράδεκτης απόφασης.
Στεκόμαστε στο πλευρό του Αχιλλέα και μαζί του δίνουμε όλοι μαζί τη μάχη για την κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων των απεξαρτημένων και προπάντων του «ιερού» δικαιώματος τους σε μια καθαρή, καινούργια ζωή, σε μια απρόσκοπτη πορεία κοινωνικής επανένταξης
Για τη θεραπευτική ομάδα
Η Επιστημονικά Υπεύθυνη της
Μονάδας Απεξάρτησης 18Ανω
Δρ. Κατερίνα Μάτσα
Ψυχίατρος
ΒΟΜΒΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πέμπτη, Μαΐου 13, 2010
ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΣΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
13/5/2010 ώρα 22.10 Δείτε το βίντεο από τη στιγμή της έκρηξης :http://www.youtube.com/watch?v=uL_ZQ4wrrAE&feature=player_embedded
Σάββατο, Απριλίου 17, 2010
Ποια είναι η αντιμετώπιση των σοβαρά άρρωστων κρατούμενων;
Τα ξημερώματα της Παρασκευής 16 Απριλίου 2010, βρέθηκε νεκρή στο κελί της, η 67χρονη κρατούμενη Μαρία Τανίντα. Και φυσικά δεν είναι ο μόνος θάνατος άρρωστου κρατούμενου στις φυλακές. Και βεβαίως οι δικαστές έχουν το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης και είναι σαν να υπογράφουν το πιστοποιητικό θανάτου αφού δε τους ενδιαφέρει σε τι κατάσταση είναι ο κρατούμενος.
Κι ας σκεφτούμε πόσοι άλλοι κρατούμενοι είναι σ' αυτή τη θέση, ας σκεφτούμε τους ασθενείς τοξικομανείς, ας σκεφτούμε τους μεγάλης ηλικίας κρατούμενους, ας σκεφτούμε τους ξένους κρατούμενους από φτωχές κι εμπόλεμες χώρες που δε ξέρουν ούτε τη γλώσσα, ούτε έχουν δικούς τους ανθρώπους να τους επισκέπτονται.
Για κάποιους κρατούμενους οι πόρτες των φυλακών ανοίγουν το δρόμο χωρίς επιστροφή.
Οι κάθε είδους δικαστές, εισαγγελείς κ.λπ. παίζουν το ρόλο του δήμιου στην Ελλάδα του 2010.
Κι ας σκεφτούμε πόσοι άλλοι κρατούμενοι είναι σ' αυτή τη θέση, ας σκεφτούμε τους ασθενείς τοξικομανείς, ας σκεφτούμε τους μεγάλης ηλικίας κρατούμενους, ας σκεφτούμε τους ξένους κρατούμενους από φτωχές κι εμπόλεμες χώρες που δε ξέρουν ούτε τη γλώσσα, ούτε έχουν δικούς τους ανθρώπους να τους επισκέπτονται.
Για κάποιους κρατούμενους οι πόρτες των φυλακών ανοίγουν το δρόμο χωρίς επιστροφή.
Οι κάθε είδους δικαστές, εισαγγελείς κ.λπ. παίζουν το ρόλο του δήμιου στην Ελλάδα του 2010.
Πέμπτη, Απριλίου 15, 2010
FREEDOM!, WE ARE NOT ANIMALS!
Tα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, είναι μια άλλη μορφή σύγχρονης φυλάκισης. Είναι απ' τις πιο άθλιες κι απάνθρωπες φυλακές, όπου ο άνθρωπος είναι μόνο ένας αριθμός, χωρίς όνομα, χωρίς γλώσσα επικοινωνίας, χωρίς δυνατότητα επισκεπτηρίων και κυρίως "ξένος" σ' ένα ξένο κι αφιλόξενο τόπο, χωρίς δυνατότητα δικαιωμάτων. Κι όλα αυτά χωρίς τα νομικά προσχήματα παραβατικότητας αφού το μόνο έγκλημα των μεταναστών που φυλακίζονται είναι η "παράνομη είσοδος στη χώρα".
Η παρουσία των ανθρώπων σ' όποιο μέρος της γης επιλέγουν για διάφορους λόγους να ζήσουν, δεν είναι παράνομη.
Γι' αυτό και δημοσιεύουμε τα αιτήματα από την από την απεργία πείνας που πραγματοποιούν από χθες 12 Απριλίου 126 φυλακισμένοι μετανάστες στο στρατόπεδο κράτησης της Σάμου.
Σηκώσαμε 3 πανώ. FREEDOM!, WE ARE NOT ANIMALS!, και το τρίτο περιγραφικά: ηρθαμε εδώ για να ζητήσουμε την προστασία σας, δεν είμαστε κλέφτες! Δεν είμαστε εγκληματίες! Γιατί είμαστε στη φυλακή; Προς τί τα σύνορα. Έγιναν 3 ομαδικές απελάσεις από τη frontex και τις τοπικές αρχές, των 60 ατόμων στις 23/03, 9/04. Οι φυλακισμένοι πρόσφυγες γνωρίζουν πως πρόκειται να απελαθούν και λένε πως προτιμούν να αυτοκτονήσουν. Στο κέντρο το μεσημέρι ήταν 14 πράκτορες της frontex. Οι πρόσφυγες γνωρίζουν, πως η δουλειά τους είναι να αλλάζουν τις εθνικότητες τους στα χαρτιά τους κατά την εισαγωγή τους στο κέντρο στη διάρκεια του “screening” , και να οργανώνουν τις ομαδικές απελάσεις. Σήμερα το πρωί, Τρίτη, 13/04 ένας απεργός πείνας ξυλοκοπήθηκε μέχρι λιποθυμίας από μπάτσο που είχε βάρδια στο κέντρο, επειδή αρνήθηκε να συμμετέχει στο συσσίτιο. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όμως μόνο για λίγες ώρες, γιατί στη συνέχεια οι μπάτσοι τον μετέφεραν στο Α.Τ. , όπου δε μπορεί να επικοινωνήσει και κανείς μαζί του. Σύμφωνα με μαρτυρίες οι μπάτσοι τους πήραν τα κινητά κι έτσι δε μπορούν να επικοινωνήσουν ούτε με το δικηγόρο της νομαρχίας, ο οποίος δουλεύει στο κέντρο. Πρόχειρη μετάφραση των αιτημάτων τους: (οι παρενθέσεις είναι επεξηγηματικές, και δεν αποτελούν μέρος του αρχικού κειμένου) Δευτέρα 12 Απριλίου 2010 Από όλους τους κρατουμένους: Προς τo συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (UNHRC) και τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα: Θέμα: S.O.S. Α) Ξεκινήσαμε την απεργία πείνας επειδή έχουμε πολλά προβλήματα. 2 ομάδες προσφύγων μεταφέρθηκαν από το κέντρο κράτησης της σάμου . Η πρώτη ομάδα πριν από 19 μέρες. Τους πήραν με χειροπέδες στην Αθήνα. Έμειναν εκεί 2 μέρες σε κρατητήριο, μετά τους μετέφεραν σε άλλη φυλακή κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. (Βένα;) Το δέυτερο γκρουπ, μεταφέρθηκε στις 9 Απρίλη 2010, πριν από 4 μέρες, με την ίδια τακτική, πάλι σε κρατητήριο στην Αθήνα. Από τότε έχουμε χάσει τα ίχνη τους, δεν έχουμε νέα ή πληροφορίες. Ζητάμε τα στοιχειώδη μας δικαιώματα. Τώρα όλοι εδώ είμαστε σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση. Κάποιοι από μας σκέφτονται την αυτοκτονία, αν δεν ελευθερωθούμε σύντομα, γιατί είμαστε μάλλον το επόμενο γκρούπ (προς απέλαση). Ζητάμε απελευθέρωση με τους παρακάτω όρους: 1. Επίσημα χαρτιά (διοικητικής απέλασης) σφραγισμένα και υπογεγραμμένα 2. Εισιτήριο μεταφοράς (για Αθήνα) στα χέρια μας 3. Να φύγουμε ελεύθεροι από το κέντρο (όχι με συνοδεία αστυνομίας και χειροπέδες) 4. Να φύγουμε με παρουσία εκπροσώπου των ηνωμένων εθνών ή άλλης διεθνούς οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δικηγόρου, και εκπροσώπων του τύπου και των ΜΜΕ. 5. Χωρίς βία από καμία πλευρά. Β) Είναι παράνομο να μας εξαναγκάζουν να υπογράφουμε χαρτιά εδώ στο κέντρο χωρίς να είναι μεταφρασμένα σε γλώσσα που καταλαβαίνουμε. Κανείς δεν ήρθε εδώ στο κέντρο να μας εξηγήσει (τα δικαιώματά μας και την κατάσταση) στη γλώσσα μας. Δεν υπάρχει μεταφραστής. Γ) Ζητάμε να μάθουμε ποια είναι η επίσημη διαδικασία κατά την οποία η αστυνομία αλλάζει την εθνικότητά μας (στα χαρτιά που μας εξαναγκάζουν να υπογράφουμε στο κέντρο). Δ) Στην ισχύουσα διαδικασία αίτησης ασύλου δε μας παρέχεται το δικαίωμα να υποστηρίξουμε την αίτησή μας γιατί είναι αδύνατο να είναι κάποιος στη φυλακή και ταυτόχρονα να συλλέγει αποδείξεις για την εθνικότητά του και τα προβλήματά του (που τον καθιστούν πρόσφυγα). * τα αιτήματα υπογράφουν 126 κρατούμενοι πρόσφυγες απεργοί πείνας
Η παρουσία των ανθρώπων σ' όποιο μέρος της γης επιλέγουν για διάφορους λόγους να ζήσουν, δεν είναι παράνομη.
Γι' αυτό και δημοσιεύουμε τα αιτήματα από την από την απεργία πείνας που πραγματοποιούν από χθες 12 Απριλίου 126 φυλακισμένοι μετανάστες στο στρατόπεδο κράτησης της Σάμου.
Σηκώσαμε 3 πανώ. FREEDOM!, WE ARE NOT ANIMALS!, και το τρίτο περιγραφικά: ηρθαμε εδώ για να ζητήσουμε την προστασία σας, δεν είμαστε κλέφτες! Δεν είμαστε εγκληματίες! Γιατί είμαστε στη φυλακή; Προς τί τα σύνορα. Έγιναν 3 ομαδικές απελάσεις από τη frontex και τις τοπικές αρχές, των 60 ατόμων στις 23/03, 9/04. Οι φυλακισμένοι πρόσφυγες γνωρίζουν πως πρόκειται να απελαθούν και λένε πως προτιμούν να αυτοκτονήσουν. Στο κέντρο το μεσημέρι ήταν 14 πράκτορες της frontex. Οι πρόσφυγες γνωρίζουν, πως η δουλειά τους είναι να αλλάζουν τις εθνικότητες τους στα χαρτιά τους κατά την εισαγωγή τους στο κέντρο στη διάρκεια του “screening” , και να οργανώνουν τις ομαδικές απελάσεις. Σήμερα το πρωί, Τρίτη, 13/04 ένας απεργός πείνας ξυλοκοπήθηκε μέχρι λιποθυμίας από μπάτσο που είχε βάρδια στο κέντρο, επειδή αρνήθηκε να συμμετέχει στο συσσίτιο. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όμως μόνο για λίγες ώρες, γιατί στη συνέχεια οι μπάτσοι τον μετέφεραν στο Α.Τ. , όπου δε μπορεί να επικοινωνήσει και κανείς μαζί του. Σύμφωνα με μαρτυρίες οι μπάτσοι τους πήραν τα κινητά κι έτσι δε μπορούν να επικοινωνήσουν ούτε με το δικηγόρο της νομαρχίας, ο οποίος δουλεύει στο κέντρο. Πρόχειρη μετάφραση των αιτημάτων τους: (οι παρενθέσεις είναι επεξηγηματικές, και δεν αποτελούν μέρος του αρχικού κειμένου) Δευτέρα 12 Απριλίου 2010 Από όλους τους κρατουμένους: Προς τo συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (UNHRC) και τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα: Θέμα: S.O.S. Α) Ξεκινήσαμε την απεργία πείνας επειδή έχουμε πολλά προβλήματα. 2 ομάδες προσφύγων μεταφέρθηκαν από το κέντρο κράτησης της σάμου . Η πρώτη ομάδα πριν από 19 μέρες. Τους πήραν με χειροπέδες στην Αθήνα. Έμειναν εκεί 2 μέρες σε κρατητήριο, μετά τους μετέφεραν σε άλλη φυλακή κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. (Βένα;) Το δέυτερο γκρουπ, μεταφέρθηκε στις 9 Απρίλη 2010, πριν από 4 μέρες, με την ίδια τακτική, πάλι σε κρατητήριο στην Αθήνα. Από τότε έχουμε χάσει τα ίχνη τους, δεν έχουμε νέα ή πληροφορίες. Ζητάμε τα στοιχειώδη μας δικαιώματα. Τώρα όλοι εδώ είμαστε σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση. Κάποιοι από μας σκέφτονται την αυτοκτονία, αν δεν ελευθερωθούμε σύντομα, γιατί είμαστε μάλλον το επόμενο γκρούπ (προς απέλαση). Ζητάμε απελευθέρωση με τους παρακάτω όρους: 1. Επίσημα χαρτιά (διοικητικής απέλασης) σφραγισμένα και υπογεγραμμένα 2. Εισιτήριο μεταφοράς (για Αθήνα) στα χέρια μας 3. Να φύγουμε ελεύθεροι από το κέντρο (όχι με συνοδεία αστυνομίας και χειροπέδες) 4. Να φύγουμε με παρουσία εκπροσώπου των ηνωμένων εθνών ή άλλης διεθνούς οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δικηγόρου, και εκπροσώπων του τύπου και των ΜΜΕ. 5. Χωρίς βία από καμία πλευρά. Β) Είναι παράνομο να μας εξαναγκάζουν να υπογράφουμε χαρτιά εδώ στο κέντρο χωρίς να είναι μεταφρασμένα σε γλώσσα που καταλαβαίνουμε. Κανείς δεν ήρθε εδώ στο κέντρο να μας εξηγήσει (τα δικαιώματά μας και την κατάσταση) στη γλώσσα μας. Δεν υπάρχει μεταφραστής. Γ) Ζητάμε να μάθουμε ποια είναι η επίσημη διαδικασία κατά την οποία η αστυνομία αλλάζει την εθνικότητά μας (στα χαρτιά που μας εξαναγκάζουν να υπογράφουμε στο κέντρο). Δ) Στην ισχύουσα διαδικασία αίτησης ασύλου δε μας παρέχεται το δικαίωμα να υποστηρίξουμε την αίτησή μας γιατί είναι αδύνατο να είναι κάποιος στη φυλακή και ταυτόχρονα να συλλέγει αποδείξεις για την εθνικότητά του και τα προβλήματά του (που τον καθιστούν πρόσφυγα). * τα αιτήματα υπογράφουν 126 κρατούμενοι πρόσφυγες απεργοί πείνας
Δευτέρα, Απριλίου 12, 2010
Πότε επιτέλους θα σταματήσουμε αυτό το κύκλο με τους θανάτους στις φυλακές;
Την Παρασκευή 9 Απρίλη βρέθηκε στο κελί του, στις φυλακές της Κέρκυρας, νεκρός ισοβίτης. Η αιτία θανάτου και οι συνθήκες "ερευνούνται" δήλωσαν εισαγγελείς, φύλακες , οι αρχές των φυλακών κι όλος ο συρφετός . Η ίδια πάντα κοροϊδία.
ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ" ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ
8 Απριλίου 2010. "Αυτοκτονία" 20χρονου Γεωργιανού στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Βόλου.
Το κράτος τρομοκράτης και η τρομοκρατικοί μηχανισμοί του "αυτοκτονούν" ακόμη έναν άνθρωπο που απλά ήθελε να ζήσει μακριά από το τόπο που γεννήθηκε. Ήθελε να ΖΗΣΕΙ αυτό από μόνο του ήταν το μόνο έγκλημα του. Είχε καταθέσει αίτηση για χορήγηση πολιτικού ασύλου αλλά αντ' αυτού το μόνο που του δώθηκε ήταν η απόφαση γι' απέλαση. Η απέλαση στη χώρα του ήταν η υπογραφή για τη θανατική καταδίκη του, σαν πολιτικός αντιφρονούντας στη χώρα του.
Δεν ήταν ούτε έμπορας ανθρώπων, ούτε έμπορας ναρκωτικών, ούτε έμπορας όπλων, ούτε άρπαγας δημοσίου χρήματος, γι' αυτό και δε μπορούσε να εξαγοράσει το πολιτικό άσυλο.
Η "αυτοκτονία" την οποία ισχυριστήκανε από την αστυνομία Βόλου, είναι παραμύθια που δε πείθουν.
Ισχυρίζονται πως κρεμάστηκε στο κελί του, όλοι ξέρουν όμως πως σεντόνια δε δίνουν στα αστυνομικά τμήματα, ακριβώς για να αποφύγουν την αυτοκτονία του κρατούμενου [έτσι το δικαιολογούν] ακόμη και τα κορδόνια από τα παπούτσια των κρατουμένων παίρνουν.
Την επόμενη ημέρα 9 Απριλίου, έγινε παρέμβαση στο δημοτικό ραδιόφωνο Βόλου και διαβάστηκε κείμενο για την υποτιθέμενη "αυτοκτονία", ακολούθησε πορεία και μοίρασμα του κειμένου στο κέντρο της πόλης.
Το Σάββατο 10 Απρίλη έγινε πορεία προς το αστυνομικό τμήμα Βόλου Νέας Ιωνίας, όπου δολοφονήθηκε ο 20χρονος Γεωργιανός.
Το κράτος τρομοκράτης και η τρομοκρατικοί μηχανισμοί του "αυτοκτονούν" ακόμη έναν άνθρωπο που απλά ήθελε να ζήσει μακριά από το τόπο που γεννήθηκε. Ήθελε να ΖΗΣΕΙ αυτό από μόνο του ήταν το μόνο έγκλημα του. Είχε καταθέσει αίτηση για χορήγηση πολιτικού ασύλου αλλά αντ' αυτού το μόνο που του δώθηκε ήταν η απόφαση γι' απέλαση. Η απέλαση στη χώρα του ήταν η υπογραφή για τη θανατική καταδίκη του, σαν πολιτικός αντιφρονούντας στη χώρα του.
Δεν ήταν ούτε έμπορας ανθρώπων, ούτε έμπορας ναρκωτικών, ούτε έμπορας όπλων, ούτε άρπαγας δημοσίου χρήματος, γι' αυτό και δε μπορούσε να εξαγοράσει το πολιτικό άσυλο.
Η "αυτοκτονία" την οποία ισχυριστήκανε από την αστυνομία Βόλου, είναι παραμύθια που δε πείθουν.
Ισχυρίζονται πως κρεμάστηκε στο κελί του, όλοι ξέρουν όμως πως σεντόνια δε δίνουν στα αστυνομικά τμήματα, ακριβώς για να αποφύγουν την αυτοκτονία του κρατούμενου [έτσι το δικαιολογούν] ακόμη και τα κορδόνια από τα παπούτσια των κρατουμένων παίρνουν.
Την επόμενη ημέρα 9 Απριλίου, έγινε παρέμβαση στο δημοτικό ραδιόφωνο Βόλου και διαβάστηκε κείμενο για την υποτιθέμενη "αυτοκτονία", ακολούθησε πορεία και μοίρασμα του κειμένου στο κέντρο της πόλης.
Το Σάββατο 10 Απρίλη έγινε πορεία προς το αστυνομικό τμήμα Βόλου Νέας Ιωνίας, όπου δολοφονήθηκε ο 20χρονος Γεωργιανός.
Σάββατο, Μαρτίου 27, 2010
EΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του κρατούμενου Γ. Π. στις φυλακές Δομοκού, πραγματοποιείται εξέγερση από χθες στις φυλακές Ναυπλίου. Ο κρατούμενος Γ.Π. που μας μετέφερε τη πληροφορία, εκφράζει την ανησυχία του για τη τύχη του αδελφού του που είναι κρατούμενος στις φυλακές Ναυπλίου. Οι ειδικές δυνάμεις είναι παραταγμένες έξω από τις φυλακές έτοιμες να μπουν να καταστείλουν βίαια την εξέγερση.
Πέμπτη, Μαρτίου 18, 2010
ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΑΘΛΙΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
Στη Βέννα Ροδόπης υπάρχουν φυλακές που εξευτελίζουν ανθρώπινες ζωές.
Η πρωτοβουλία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών σε Ροδόπη & Έβρο καλεί σε παρέμβαση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Βέννα Ροδόπης την Κυριακή 21 Μάρτη, στις 12 το μεσημέρι.
Μεταφορά, από Ξάνθη, με λεωφορείο, προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο Ξάνθης, στις 10πμ.
Η Βέννα είναι ένας από τους οκτώ εν λειτουργία χώρους – αποθήκες κράτησης μεταναστών σε Ροδόπη και Έβρο. Τα κέντρα σαν τη Βέννα έχουν δημιουργηθεί στα πλαίσια της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του κράτους, αφορώντας κανονικά καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Όλα τα κέντρα κράτησης λειτουργούν εκτός νομικού πλαισίου και ειδικά για την περίπτωση Βέννας δεν υπάρχει καν ιδρυτική πράξη που να ορίζει την λειτουργία της. Η Ροδόπη δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα νομών για δημιουργία ΕΧΠΑ (Ειδικοί Χώροι Παραμονής Αλλοδαπών). Ακόμη και στο άρθρο 81 του ν. 3536/2005 που προβλέπει τη δημιουργία ΕΧΠΑ δεν καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις της λειτουργίας τους. Σύμφωνα με εκθέσεις δικηγόρων που έχουν επισκεφτεί το κέντρο οι συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες, δεν υπάρχει ιατρικό προσωπικό και οι κρατούμενοι στοιβάζονται σε υπερπολλαπλάσιο αριθμό από αυτόν που το κέντρο έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί. Δεν έχουν καμία επαφή με τον έξω κόσμο (δικηγόρους, συγγενείς,διερμηνείς,τοπική κοινωνία) και έχουν ελλειπή πληροφόρηση για τα δικαιώματά τους. Η συμπεριφορά των αρμοδίων είναι συνήθως απαξιωτική, συμβάλλοντας έτσι ακόμα περισσότερο στην προσβολή της αξιοπρέπειας των κρατουμένων.
Την Τετάρτη 3 Φλεβάρη στο κέντρο κράτησης μεταναστών στη Βέννα οι φυλακισμένοι μετανάστες εξεγέρθηκαν λόγω των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης και του παρατεταμένου εγκλεισμού τους. Την προηγούμενη μέρα οι δεσμοφύλακες, για να εκτονώσουν την κατάσταση είχαν ζητήσει από την αστυνομία την μεταγωγή 30 κρατουμένων για να λυθεί προσωρινά το πρόβλημα του υπερσυνωστισμού. Παρόλα αυτά, οι μετανάστες εξεγείρονται, βάζουν φωτιά στα ρούχα και τα στρώματα τους. Η αστυνομία επεμβαίνει και προσαγάγει 42 άτομα ως πρωταίτιους στον εισαγγελέα με τη διαδικασία του αυτόφωρου, κατηγορούμενους για απόπειρα απόδρασης, στάση και φθορά δημόσιας περιουσίας. Με διαδικασίες εξπρές την Παρασκευή 5/2, χωρίς δικηγόρο και διερμηνέα, καταδικάζονται σε 4 και 6 μήνες φυλάκιση για απείθεια και διακεκριμένη φθορά και σε δικαστική απέλαση. Για να μην δοθεί εύκολη δυνατότητα σε ομάδα δικηγόρουν που ενδιαφέρθηκε να ασκήσει έφεση, οι καταδικασθέντες μεταφέρονται σε Δράμα και Καβάλα. Για να απαντηθεί αυτή η κατάσταση συγκροτήθηκαν σε Ξάνθη και Κομοτηνή πρωτοβουλίες ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι πρωτοβουλίες αυτές ανέλαβαν την αντιπληροφόρηση της τοπικής κοινωνίας γύρω από το ζήτημα της Βέννας και την καταστολή της εκεί εξέγερσης και διοργανώθηκαν πορείας σε Κομοτηνή (19/2) και Βέννα (20/2). Ερχόμενοι στο κολαστήριο της Βέννας διαπιστώσαμε τις άθλιες συνθήκες κράτησης καθώς και την τρομοκρατία που βιώνουν οι άνθρωποι εκεί. Έπειτα από διαπραγματεύσεις μια επιτροπή ατόμων καταφέρνει να μπει μέσα στο κέντρο όπου και πληροφορείται ότι όχι μόνο ψευδώς αναφέρεται ότι ʽφιλοξενούνταιʼ 46 άτομα (στην πραγματικότητα είναι πάνω από 200) αλλά υπήρχαν και 4 άτομα που βρίσκονταν απεργίας πείνας διεκδικώντας την ελευθερία τους καθώς και ότι ασθενείς δεν δέχονται καμία ουσιαστική ιατρική περίθαλψη (αρνούνταν σε άτομο σε μετεγχειρητική κατάσταση τη μετάβαση του σε νοσοκομείο). Στην περίπτωση των 42 κατηγορουμένων και των απεργών πείνας βλέπουμε την άμεση απάντηση του κράτους απέναντι σε ανθρώπους που αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους. Η πολιτική του εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, του βασανισμού και της καταστολής υλοποιείται από το ελληνικό κράτος σε πλήρη εναρμόνιση με τις επιταγές της θωράκισης της Ευρώπης φρούριο. Το κράτος αρνείται ακόμα και τη νομιμότητα που αυτό θεσπίζει. Φυσικά δεν περιμένουμε από κανένα νομικό πλαίσιο να ορίσει το τί σημαίνει αξιοπρέπεια και υπό ποιους όρους αυτή παραβιάζεται. Θεωρούμε ότι το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση, στην αξιοπρέπεια και στην ελευθερία επιλογής του πού θα ζήσει κάποιος είναι αδιαπραγμάτευτο. Ο αγώνας για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία δεν είναι παράνομος, είναι δίκαιος. Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος.
Απαιτούμε:
την άμεση κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Άμεση απελευθέρωση όλων των κρατούμενων μεταναστών.
Αθώωση των 42 κατηγορουμένων για την εξέγερση στη Βέννα την 3η Φλεβάρη.
Πρωτοβουλία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε Ροδόπη & Έβρο
venna.espivblogs.net/
Τετάρτη, Μαρτίου 10, 2010
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΥΛΩΝΑ
Τη Κυριακή 7 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Αυλώνα, κυρίως για τους προφυλακισμένους από τη γνωστή υπόθεση του Χαλανδρίου. Υπενθυμίζεται
τέσσερα άτομα έχουν κατηγορηθεί κι έχουν συλληφθεί, ενώ παραμένουν προφυλακισμένοι τρεις. Για κάποιους άλλους έχουν βγει εντάλματα σύλληψης, όλοι κατηγορούνται αυθαίρετα από το κράτος για συμμετοχή στην ομάδα "Πυρήνες της φωτιάς".Οι αγωνιστές προφυλακισμένοι είναι αναρχικοί και ξέρουν πως κατηγορούνται για την πολιτική τους ταυτότητα και τη δράση τους μέσα στον αναρχικό και κινηματικό χώρο.
Κάτω από τη συνεχή βροχή και το κρύο το μεσημέρι της Κυριακής πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση με πανό και μικροφωνική που στήθηκε απ' έξω από τις φυλακές. Πραγματοποιήθηκε και τηλεφωνική επικοινωνία με τους κρατούμενους, όπου ακούστηκαν ζωντανά μέσα από το μικρόφωνο σ' όλους τους συγκεντρωμένους
Εννοείται η παρουσία της αστυνομίας ήταν έντονη και προκλητική, παρ' όλο που δεν είχε ανακοινωθεί η συγκέντρωση.
Οι συγκεντρώσεις στις φυλακές είναι πάντα πολύ σημαντικές και δίνουν δύναμη στους κρατούμενους, γιατί πάνω απ' όλα δείχνουν πως δεν είναι ξεχασμένοι πίσω από τους χοντρούς τοίχους των φυλακών αλλά υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται έξω απ' τις φυλακές μαζί τους.
Τρίτη, Φεβρουαρίου 23, 2010
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΜΠΟΝΑΝΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟ
Η «Δικαιοσύνη» φροντίζει να εφαρμόζει τους κώδικές της κατά περίπτωση. Το άρθρο 105 του Ποινικού Κώδικα φρόντισε να εκφράσει την επιείκεια της πολιτείας απέναντι στους κρατούμενους μεγάλης ηλικίας, προβλέποντας ευνοϊκότερους χρόνους για την υφ’ όρον απόλυση όσων εγκλείστων έχουν συμπληρώσει τα 70 χρόνια (2/5 αντί για 3/5 και 16 χρόνια αντί για 20 στα ισόβια), αλλά και διπλό υπολογισμό κάθε μέρας κράτησης για τους άνω των 65 χρονών. Προφανώς όμως η επιείκεια αυτή δεν ισχύει και για τους ιδεολογικούς εχθρούς του κράτους…
Την 1η Οκτώβρη 2009 συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι αναρχικοί Αλφρέντο Μπονάνο και Χρήστος Στρατηγόπουλος για ληστεία τράπεζας που είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα την ίδια ημέρα στα Τρίκαλα. Ο Στρατηγόπουλος αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη της ενέργειας, ενώ ο Μπονάνο αρνείται τις κατηγορίες.
Και οι δύο είναι αναρχικοί, γνωστοί για τη δράση τους. Ο Στρατηγόπουλος με τη σύλληψή του παλαιότερα στην Ιταλία, τις εκδόσεις Επαναστατική Αυτοοργάνωση και το ομώνυμο περιοδικό, τις εκδόσεις Σίσσυφος και τελευταία με το Ελευθεριακό Ινστιτούτο Ιωαννίνων. Όσο για τον Αλφρέντο, πέρα από την πολύχρονη δράση του που περιλαμβάνει συλλήψεις και φυλακίσεις, έχει εκδώσει σειρά άρθρων, δοκιμίων, περιοδικών και βιβλίων, τελευταίο των οποίων είναι η Κυριαρχία και εξέγερση στη βιομηχανική κοινωνία, το οποίο παρουσίασε σε σειρά εκδηλώσεων και στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα και οι δύο παραμένουν προφυλακισμένοι, γεγονός με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις στην περίπτωση του 73χρονου Μπονάνο, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Συγκεκριμένα, υποφέρει από καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση και σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα, όπως προκύπτει από τις σχετικές γνωματεύσεις κρατικών νοσοκομείων. Μπροστά στο σοβαρότατο κίνδυνο που αντιμετωπίζει, κατατέθηκε αίτηση αποφυλάκισης, η οποία όμως απορρίφθηκε με έλλειψη σκεπτικού που εκφράζει πλήρη αδιαφορία για την έκβαση της υγείας του.
Η παράταση του εγκλεισμού του αποκτά χαρακτηριστικά εκδίκησης και φυσικής εξόντωσης και θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του. Βλέπεις, δεν έχει την τύχη να λέγεται Πρινιωτάκης, Ψωμιάδης και Σία και να έχει κάνει απάτες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ με ασφαλιστικά ταμεία και δομημένα ομόλογα, ώστε να αφεθεί ελεύθερος. Έχει την ατυχία να είναι αναρχικός. Γι’ αυτό το κράτος εφαρμόζει την «ειδικοπροληπτική» του λειτουργία και τον αφήνει στη φυλακή για να καταλάβει τα λάθη του και να γυρίσει στο σωστό δρόμο τώρα που είναι καιρός, στα 73 του χρόνια…
Την 1η Οκτώβρη 2009 συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι αναρχικοί Αλφρέντο Μπονάνο και Χρήστος Στρατηγόπουλος για ληστεία τράπεζας που είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα την ίδια ημέρα στα Τρίκαλα. Ο Στρατηγόπουλος αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη της ενέργειας, ενώ ο Μπονάνο αρνείται τις κατηγορίες.
Και οι δύο είναι αναρχικοί, γνωστοί για τη δράση τους. Ο Στρατηγόπουλος με τη σύλληψή του παλαιότερα στην Ιταλία, τις εκδόσεις Επαναστατική Αυτοοργάνωση και το ομώνυμο περιοδικό, τις εκδόσεις Σίσσυφος και τελευταία με το Ελευθεριακό Ινστιτούτο Ιωαννίνων. Όσο για τον Αλφρέντο, πέρα από την πολύχρονη δράση του που περιλαμβάνει συλλήψεις και φυλακίσεις, έχει εκδώσει σειρά άρθρων, δοκιμίων, περιοδικών και βιβλίων, τελευταίο των οποίων είναι η Κυριαρχία και εξέγερση στη βιομηχανική κοινωνία, το οποίο παρουσίασε σε σειρά εκδηλώσεων και στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα και οι δύο παραμένουν προφυλακισμένοι, γεγονός με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις στην περίπτωση του 73χρονου Μπονάνο, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Συγκεκριμένα, υποφέρει από καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση και σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα, όπως προκύπτει από τις σχετικές γνωματεύσεις κρατικών νοσοκομείων. Μπροστά στο σοβαρότατο κίνδυνο που αντιμετωπίζει, κατατέθηκε αίτηση αποφυλάκισης, η οποία όμως απορρίφθηκε με έλλειψη σκεπτικού που εκφράζει πλήρη αδιαφορία για την έκβαση της υγείας του.
Η παράταση του εγκλεισμού του αποκτά χαρακτηριστικά εκδίκησης και φυσικής εξόντωσης και θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του. Βλέπεις, δεν έχει την τύχη να λέγεται Πρινιωτάκης, Ψωμιάδης και Σία και να έχει κάνει απάτες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ με ασφαλιστικά ταμεία και δομημένα ομόλογα, ώστε να αφεθεί ελεύθερος. Έχει την ατυχία να είναι αναρχικός. Γι’ αυτό το κράτος εφαρμόζει την «ειδικοπροληπτική» του λειτουργία και τον αφήνει στη φυλακή για να καταλάβει τα λάθη του και να γυρίσει στο σωστό δρόμο τώρα που είναι καιρός, στα 73 του χρόνια…
Κυριακή, Φεβρουαρίου 21, 2010
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΑΥΛΩΝΑ
Δημοσιεύουμε ένα ποίημα που μας ήρθε ανάμεσα σ' άλλα από τις ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΑΥΛΩΝΑ.
Τα υπόλοιπα θα τα δημοσιεύσουμε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού.
Είναι καταπληκτική η αποτύπωση και ο πλούτος των συναισθημάτων στο χαρτί των φυλακισμένων παιδιών.
Όταν τα διβάζεις έχεις την αίσθηση οτι σου έχουν πει πάρα πολλά μέσα σε λίγες γραμμές.
Αφήνουμε αυτούσια την ορθογραφία και τον τρόπο γραφής όπως τα παραλάβαμε.
ΑΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
ΣΥΓΝΟΜΗ ΖΗΤΑΩ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΙ
ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΛΑΞΕΙΣ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΙΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑΣΤΗ
ΤΡΑΒΑΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΚΟΥΠΙ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΤΙΘΑΣΟ ΠΟΥΛΙ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΚΛΕΙΝΗ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΧΤΥΠΑΣ ΑΠΑΝΩ ΣΤΗ ΠΛΙΓΗ
ΟΤΑΝ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΓΓΑΛΙΑ ΚΑΙ ΡΩΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ
ΓΙΑΤΙ
ΓΙΑΤΙ
ΕΛΑ ΚΡΙΝΕΜΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΒΑΛΕ ΣΑΠΟΥΝΙ ΣΤΟ ΣΧΟΙΝΙ
ΜΑ ΕΓΩ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΦΥΛΑΚΗ
ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΓΙΑΤΙ;
Τα υπόλοιπα θα τα δημοσιεύσουμε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού.
Είναι καταπληκτική η αποτύπωση και ο πλούτος των συναισθημάτων στο χαρτί των φυλακισμένων παιδιών.
Όταν τα διβάζεις έχεις την αίσθηση οτι σου έχουν πει πάρα πολλά μέσα σε λίγες γραμμές.
Αφήνουμε αυτούσια την ορθογραφία και τον τρόπο γραφής όπως τα παραλάβαμε.
ΑΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
ΣΥΓΝΟΜΗ ΖΗΤΑΩ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΓΙΑΤΙ
ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΛΑΞΕΙΣ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΙΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑΣΤΗ
ΤΡΑΒΑΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΚΟΥΠΙ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΤΙΘΑΣΟ ΠΟΥΛΙ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΚΛΕΙΝΗ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΧΤΥΠΑΣ ΑΠΑΝΩ ΣΤΗ ΠΛΙΓΗ
ΟΤΑΝ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΓΓΑΛΙΑ ΚΑΙ ΡΩΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ
ΓΙΑΤΙ
ΓΙΑΤΙ
ΕΛΑ ΚΡΙΝΕΜΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΒΑΛΕ ΣΑΠΟΥΝΙ ΣΤΟ ΣΧΟΙΝΙ
ΜΑ ΕΓΩ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΦΥΛΑΚΗ
ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΓΙΑΤΙ;
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ενδεικτικό της αποσιώπησης και του κουκουλώματος των θανάτων στις φυλακές είναι και μια είδηση που μας ήρθε πριν λίγες μέρες.
Τον Ιούνιο του 2009, την ημέρα του αγίου πνεύματος όπου λόγω αργίας δεν μπορούν να γίνουν επισκεπτήρια από δικηγόρους, βρέθηκε απαγχονισμένος στο ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ο 40χρονος Μανώλης Καπελούζος. Ήταν η πρώτη του μέρα στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων αφού του είχε γίνει μεταγωγή από τις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού όπου κρατούνταν.
Το γνωστό ρητό "ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ" είναι πάντα επίκαιρο κι αληθινό. Εμείς θα προσθέσουμε εκτός από τα αποδεικτικά στοιχεία κρύβονται και τα θύματα των εγκλημάτων του κράτους.
Τον Ιούνιο του 2009, την ημέρα του αγίου πνεύματος όπου λόγω αργίας δεν μπορούν να γίνουν επισκεπτήρια από δικηγόρους, βρέθηκε απαγχονισμένος στο ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ο 40χρονος Μανώλης Καπελούζος. Ήταν η πρώτη του μέρα στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων αφού του είχε γίνει μεταγωγή από τις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού όπου κρατούνταν.
Το γνωστό ρητό "ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ" είναι πάντα επίκαιρο κι αληθινό. Εμείς θα προσθέσουμε εκτός από τα αποδεικτικά στοιχεία κρύβονται και τα θύματα των εγκλημάτων του κράτους.
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 19, 2010
Νεκρός κρατούμενος στις φυλακές Αλικαρνασσού
Άλλη μια ανακοίνωση θανάτου 33χρονου κρατούμενου στις φυλακές Αλικαρνασσού.
Βρέθηκε στο κελί του από τον αρχιδεσμοφύλακα των φυλακών τη νύχτα. Οι αρχές των φυλακών βιαστήκανε να βγάλουνε το πόρισμα πως δε πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, ωστόσο δεν εξηγούν πως συνέβη αυτός ο θάνατος. Για άλλη μια φορά διενεργείται "έρευνα".
Ξέρουμε πολύ καλά που οδηγούν αυτές οι "έρευνες". Τόσοι θάνατοι και κανένας δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ απ' όσο ξέρουμε, γι' αυτούς. Οι "έρευνες" απλά σημαίνουν το κλείσιμο της υπόθεσης.
Βρέθηκε στο κελί του από τον αρχιδεσμοφύλακα των φυλακών τη νύχτα. Οι αρχές των φυλακών βιαστήκανε να βγάλουνε το πόρισμα πως δε πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, ωστόσο δεν εξηγούν πως συνέβη αυτός ο θάνατος. Για άλλη μια φορά διενεργείται "έρευνα".
Ξέρουμε πολύ καλά που οδηγούν αυτές οι "έρευνες". Τόσοι θάνατοι και κανένας δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ απ' όσο ξέρουμε, γι' αυτούς. Οι "έρευνες" απλά σημαίνουν το κλείσιμο της υπόθεσης.
Τετάρτη, Φεβρουαρίου 10, 2010
Το ΑΙΣΧΟΣ της Πέτρου Ράλλη
Η συνταρακτική μαρτυρία για το Αλλοδαπών στη Πέτρου Ράλλη είναι αποκαλυπτική.
Αυτή είναι η εικόνα των ελληνικών κολαστηρίων. Η εικόνα της εκδικητικής μανίας του κράτους απέναντι στους ανθρώπους και η "μεταναστευτική "πολιτική του,[οι άνθρωποι μόνο σαν εργαλεία είναι χρήσιμοι...] Η εικόνα που δε πρέπει να ξεχνάμε ΠΟΤΕ.
[Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας αναρχικών Αιγάλεω]
Το σκηνικό ίδιο φυλακής υψίστης ασφαλείας μόνο που εδώ, κανείς δεν έχει διαπράξει κάποιο «έγκλημα». Οι κάμερες που υπάρχουν παντού στα κελιά εκτός από τις τουαλέτες είναι ένα χαρακτηριστικό της καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας Οι κρατούμενοι-ες είναι 24ώρες υπό παρακολούθηση ,δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό ιδιωτικής στιγμής και δεν ισχύει κανένα απόρρητο προσωπικού δεδομένου. Ακόμα και οι πόρτες των κελιών είναι κάγκελα από πάνω μέχρι κάτω και για να μπορέσουν κάπως να φτιάξουν ένα προσωπικό χώρο έχουν κρεμάσει σεντόνια. «Δεν αντέχω να με βλέπει συνέχεια ο καθένας που περνάει από τον διάδρομο» μας εξομολογείται μία μετανάστρια. Οι τσιμεντένιες πτέρυγες έχουν ηλεκτρικές καγκελόπορτες τελευταίας τεχνολογίας, παράθυρα-μερικά χωρίς τζάμι- με θέα ..τα υπόλοιπα κελιά και σε ύψος που να μην μπορείς να φτάσεις να δεις έστω τι συμβαίνει έξω. Τα κελιά είναι εφοδιασμένα με ʽμεταμοντέρναʼ τσιμεντένια κρεβάτια (κάτι τετράγωνα σαν παγκάκια)και αφρολέξ με άποψη: φαγωμένα . Μια κουβέρτα ʽμαλακήʼ σαν σμυριδόπανο αποκλειστική χορηγία του ελληνικού στρατού και μαξιλάρι δεν υπάρχει ούτε για δείγμα
Οι συνθήκες υγιεινής ανύπαρκτες , σαφής πρόθεση για την αποσύνθεση σωμάτων και την εξόντωση οποιουδήποτε χαρακτηριστικού σου θυμίζει ότι είσαι άνθρωπος .Οι μεσαιωνικού τύπου τουαλέτες φιλοξενούν πολύ συχνά χαριτωμένα έντομα όπως τις κατσαρίδες, είναι μόνο τέσσερις και πανβρώμικες. Άλλωστε το δόγμα στο κολαστήριο της Π.Ρ. είναι ότι η καθαριότητα είναι μια πλάνη…Σαπούνια, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, χαρτί υγείας και σερβιέτες θεωρούνται “μικροαστικά κατάλοιπα” και επομένως είναι περιττό να βρίσκονται στο χώρο. Αντί για καθρέφτη ένα πλαστικό που σαν αλουμινόχαρτο αντανακλά αλλοιωμένα και μισά τα πρόσωπα εκείνων των ανθρώπων που ζουν για πλέον 6 μήνες-σύμφωνα με το καινούργιο νομοσχέδιο-ξεχασμένους εκεί μέσα ακόμα και από τους εαυτούς τους. Όλα πρέπει να τείνουν στο να ξεχάσεις την ύπαρξή σου.
Το φαγητό μεταφέρεται καθημερινά από τη ΓΑΔΑ και φυσικά δεν περιέχει γάλα γιατί κατά την μεταφορά είναι επίφοβο να υποστεί αλλοιώσεις. Μοιράζεται σε όλους ένας καφές (στιγμιαίος), ένας στίλ αμίτα χυμός και ένα κρουασάν σοκολάτα. Τα ίδια ακριβώς και τα ανήλικα παιδιά(από 12 μηνών μωρό σε 10 χρονών αγοράκι) ανεξαρτήτου ηλικίας και προσωπικής ανάγκης. Στο μεσημεριανό πετύχαμε φασολάδα, ελιές, μια φρατζόλα ψωμί για όλες τις κρατούμενες κάθε κελιού και πορτοκάλια ʽΆρταςʼ κατά προτίμηση. Τα σερβίρουν οι κρατούμενες σε πλαστικά κεσεδάκια. Τραπεζαρία ή ειδικός χώρος σίτισης δεν υπάρχει και το ψωμί το ακουμπάνε πάνω στις άθλιες και βρώμικες κουβέρτες του κρεβατιού. Οι ειδικές ανάγκες δεν λαμβάνονται υπόψιν αφού παθήσεις όπως ο διαβήτης, εντερικές δυσλειτουργίες, καρδιοπάθειες κ.α. δεν τυγχάνουν καμιάς ειδικής διατροφικής μεταχείρισης. Ακούσαμε τις κρατούμενες να διαμαρτύρονται για φαγούρες σ΄ αυτές και στα παιδιά τους. Είναι γνωστά τα συχνά κρούσματα δερματολογικών προβλημάτων, όπως μυκητιάσεις, ψώρα, αλλεργίες και διάφορες άλλες δερματίτιδες που οφείλονται κυρίως στη κακή υγιεινή των στρωμάτων και τις άθλιες συνθήκες υγιεινής στα κελιά και κυρίως στις τουαλέτες. Ακόμα και με τα δόντια τους έχουν σοβαρά προβλήματα αφού δεν τους δίνουν αρκετά εμφιαλωμένα και αναγκάζονται να πίνουν νερό από τις τουαλέτες .
Οι ίδιες έκαναν λόγο και για την επιθετική συμπεριφορά των ανήλικων παιδιών. Και τι πιο λογικό για ένα παιδί που μεγαλώνει στη φυλακή να αναπτύξει “αντικοινωνική” και επιθετική συμπεριφορά και πως να μην εχθρεύεται το κόσμο γύρω του αφού τον έζησε μέσα απʼτην κόλαση. Στιγματίστηκε για πάντα και μην τολμήσουμε να του ζητήσουμε το λόγο όταν στην εφηβεία αρπάξει τις πέτρες. Σίγουρα πάντως οι φυλακές στη Π.Ρ. ενδείκνυνται για κρίσεις πανικού και ψυχοσωματικά νοσήματα. Ο άνθρωπος είναι φύση και σαν τέτοιος δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα στο τσιμέντο.
Κάποιες κρατούμενες προσπαθώντας να οικειοποιηθούν τα κελιά τους έχουν φροντίσει να παρέμβουν εικαστικά σε αυτά. Σε ένα κελί μια ρωσίδα κρατούμενη έχει ζωγραφίσει τους τοίχους με γιγάντια καρτούνς. Με πονάει η ψυχή μου… της λείπει το μωρό της. Έχει μετατρέψει το κελί σε παιδικό δωμάτιο. Αγάπες σκαλισμένες μέσα σε καρδιές και γύρω από τα κρεβάτια στο ύψος του κεφαλιού σκαλισμένες γραμμές και σβησμένες μέρες και μήνες. Χαραγμένα ποιήματα, υποσχέσεις, απομνημονεύματα, ονόματα. Σε άλλα κελιά οι κρατούμενες έχουν μετατρέψει το κελί σε εικονοστάσι. Έχουν κρεμάσει παντού εικόνες αγίων ικανές να κρατήσουν ζωντανές τις ελπίδες και τα όνειρα τους. Πάνω από το κεφάλι τους φαντάζουν μεγαλειωδώς η Ατζελίνα Τζολή και η Ελένη Μενεγάκη, δίπλα από ετικέτες από σαμπουάν, οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει τους άδειους τοίχους.
Η επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι δύσκολη αφού μόνο όποιος έχει λεφτά μπορεί να αγοράσει τηλεκάρτα και μπορεί να τηλεφωνήσει. Ακόμα και η επικοινωνία μεταξύ των κρατουμένων είναι δύσκολη αφού πολλές από αυτές δεν μιλάνε ούτε καταλαβαίνουν ελληνικά. Διερμηνείς δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα και η συνεννόηση γίνεται με τα μάτια και με χειρονομίες προσπαθώντας να ανταλλάξουν πληροφορίες καθημερινής επιβίωσης. Εννοείται πως έτσι στερούνται και το δικαίωμα να διεκδικήσουν και τα δικαιώματα τους ή να αντλήσουν πληροφορίες σχετικά με την κράτηση τους και την ημερομηνία του τέλους της παραμονής τους εκεί. Παντελής απομόνωση και μοναξιά.
Η επαφή με τον αέρα, την βροχή , τον ήλιο είναι απλά μηδαμινή. Μπορείς μόνο να τα βλέπεις αφού ο προαυλισμός είναι ανύπαρκτος. Μπορούν μόνο να κινούνται στο διάδρομο (1 μέτρο πλάτος και 20 μέτρα μήκος) που εφάπτεται κατά μήκος των κελιών. Η στέρηση χώρου για να κάθονται, εν είδη εντευκτηρίου ή και χώρο άθλησης, έχει ως συνέπεια να μπορούν μόνο ή να περπατάνε ή να ξαπλώνουν, δηλαδή να σέρνουν το ταλαιπωρημένο σώμα τους।Μέσα σε όλο αυτό το ντεκόρ τα μικρά παιδάκια που συναντήσαμε πηγαινοφέρναν την κούκλα τους , σκαρφαλώνανε στις καγκελόπορτες των κελιών και άλλα περπατάγανε ξυπόλυτα ανάμεσα σε λήμματα και στα αγνώστου προελεύσεως υγρά. Τα κορδόνια τους τα είχαν πάρει με αποτέλεσμα να μην μπορούν καν να τρέξουν. Κάποια μεγαλύτερα παιδιά είχαν καταλάβει τι συμβαίνει και είχε χαθεί κάθε σπίθα ζωής στο βλέμμα τους. Ποιος μπορεί να τους εξηγήσει πώς από τη μία γυρνούσαν από το σχολείο με την μητέρα τους και ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε τοίχους φυλακής.
(μαρτυρία από προσαχθείσες στο Αλλοδαπών της Π. Ράλλη συντρόφισσες μετά την κατάληψη του Δημαρχείου Κερατσινίου για την αλληλεγγύη στους 22 διωκόμενους του Ρεσάλτο)
Αυτή είναι η εικόνα των ελληνικών κολαστηρίων. Η εικόνα της εκδικητικής μανίας του κράτους απέναντι στους ανθρώπους και η "μεταναστευτική "πολιτική του,[οι άνθρωποι μόνο σαν εργαλεία είναι χρήσιμοι...] Η εικόνα που δε πρέπει να ξεχνάμε ΠΟΤΕ.
[Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας αναρχικών Αιγάλεω]
Το σκηνικό ίδιο φυλακής υψίστης ασφαλείας μόνο που εδώ, κανείς δεν έχει διαπράξει κάποιο «έγκλημα». Οι κάμερες που υπάρχουν παντού στα κελιά εκτός από τις τουαλέτες είναι ένα χαρακτηριστικό της καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας Οι κρατούμενοι-ες είναι 24ώρες υπό παρακολούθηση ,δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό ιδιωτικής στιγμής και δεν ισχύει κανένα απόρρητο προσωπικού δεδομένου. Ακόμα και οι πόρτες των κελιών είναι κάγκελα από πάνω μέχρι κάτω και για να μπορέσουν κάπως να φτιάξουν ένα προσωπικό χώρο έχουν κρεμάσει σεντόνια. «Δεν αντέχω να με βλέπει συνέχεια ο καθένας που περνάει από τον διάδρομο» μας εξομολογείται μία μετανάστρια. Οι τσιμεντένιες πτέρυγες έχουν ηλεκτρικές καγκελόπορτες τελευταίας τεχνολογίας, παράθυρα-μερικά χωρίς τζάμι- με θέα ..τα υπόλοιπα κελιά και σε ύψος που να μην μπορείς να φτάσεις να δεις έστω τι συμβαίνει έξω. Τα κελιά είναι εφοδιασμένα με ʽμεταμοντέρναʼ τσιμεντένια κρεβάτια (κάτι τετράγωνα σαν παγκάκια)και αφρολέξ με άποψη: φαγωμένα . Μια κουβέρτα ʽμαλακήʼ σαν σμυριδόπανο αποκλειστική χορηγία του ελληνικού στρατού και μαξιλάρι δεν υπάρχει ούτε για δείγμα
Οι συνθήκες υγιεινής ανύπαρκτες , σαφής πρόθεση για την αποσύνθεση σωμάτων και την εξόντωση οποιουδήποτε χαρακτηριστικού σου θυμίζει ότι είσαι άνθρωπος .Οι μεσαιωνικού τύπου τουαλέτες φιλοξενούν πολύ συχνά χαριτωμένα έντομα όπως τις κατσαρίδες, είναι μόνο τέσσερις και πανβρώμικες. Άλλωστε το δόγμα στο κολαστήριο της Π.Ρ. είναι ότι η καθαριότητα είναι μια πλάνη…Σαπούνια, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, χαρτί υγείας και σερβιέτες θεωρούνται “μικροαστικά κατάλοιπα” και επομένως είναι περιττό να βρίσκονται στο χώρο. Αντί για καθρέφτη ένα πλαστικό που σαν αλουμινόχαρτο αντανακλά αλλοιωμένα και μισά τα πρόσωπα εκείνων των ανθρώπων που ζουν για πλέον 6 μήνες-σύμφωνα με το καινούργιο νομοσχέδιο-ξεχασμένους εκεί μέσα ακόμα και από τους εαυτούς τους. Όλα πρέπει να τείνουν στο να ξεχάσεις την ύπαρξή σου.
Το φαγητό μεταφέρεται καθημερινά από τη ΓΑΔΑ και φυσικά δεν περιέχει γάλα γιατί κατά την μεταφορά είναι επίφοβο να υποστεί αλλοιώσεις. Μοιράζεται σε όλους ένας καφές (στιγμιαίος), ένας στίλ αμίτα χυμός και ένα κρουασάν σοκολάτα. Τα ίδια ακριβώς και τα ανήλικα παιδιά(από 12 μηνών μωρό σε 10 χρονών αγοράκι) ανεξαρτήτου ηλικίας και προσωπικής ανάγκης. Στο μεσημεριανό πετύχαμε φασολάδα, ελιές, μια φρατζόλα ψωμί για όλες τις κρατούμενες κάθε κελιού και πορτοκάλια ʽΆρταςʼ κατά προτίμηση. Τα σερβίρουν οι κρατούμενες σε πλαστικά κεσεδάκια. Τραπεζαρία ή ειδικός χώρος σίτισης δεν υπάρχει και το ψωμί το ακουμπάνε πάνω στις άθλιες και βρώμικες κουβέρτες του κρεβατιού. Οι ειδικές ανάγκες δεν λαμβάνονται υπόψιν αφού παθήσεις όπως ο διαβήτης, εντερικές δυσλειτουργίες, καρδιοπάθειες κ.α. δεν τυγχάνουν καμιάς ειδικής διατροφικής μεταχείρισης. Ακούσαμε τις κρατούμενες να διαμαρτύρονται για φαγούρες σ΄ αυτές και στα παιδιά τους. Είναι γνωστά τα συχνά κρούσματα δερματολογικών προβλημάτων, όπως μυκητιάσεις, ψώρα, αλλεργίες και διάφορες άλλες δερματίτιδες που οφείλονται κυρίως στη κακή υγιεινή των στρωμάτων και τις άθλιες συνθήκες υγιεινής στα κελιά και κυρίως στις τουαλέτες. Ακόμα και με τα δόντια τους έχουν σοβαρά προβλήματα αφού δεν τους δίνουν αρκετά εμφιαλωμένα και αναγκάζονται να πίνουν νερό από τις τουαλέτες .
Οι ίδιες έκαναν λόγο και για την επιθετική συμπεριφορά των ανήλικων παιδιών. Και τι πιο λογικό για ένα παιδί που μεγαλώνει στη φυλακή να αναπτύξει “αντικοινωνική” και επιθετική συμπεριφορά και πως να μην εχθρεύεται το κόσμο γύρω του αφού τον έζησε μέσα απʼτην κόλαση. Στιγματίστηκε για πάντα και μην τολμήσουμε να του ζητήσουμε το λόγο όταν στην εφηβεία αρπάξει τις πέτρες. Σίγουρα πάντως οι φυλακές στη Π.Ρ. ενδείκνυνται για κρίσεις πανικού και ψυχοσωματικά νοσήματα. Ο άνθρωπος είναι φύση και σαν τέτοιος δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα στο τσιμέντο.
Κάποιες κρατούμενες προσπαθώντας να οικειοποιηθούν τα κελιά τους έχουν φροντίσει να παρέμβουν εικαστικά σε αυτά. Σε ένα κελί μια ρωσίδα κρατούμενη έχει ζωγραφίσει τους τοίχους με γιγάντια καρτούνς. Με πονάει η ψυχή μου… της λείπει το μωρό της. Έχει μετατρέψει το κελί σε παιδικό δωμάτιο. Αγάπες σκαλισμένες μέσα σε καρδιές και γύρω από τα κρεβάτια στο ύψος του κεφαλιού σκαλισμένες γραμμές και σβησμένες μέρες και μήνες. Χαραγμένα ποιήματα, υποσχέσεις, απομνημονεύματα, ονόματα. Σε άλλα κελιά οι κρατούμενες έχουν μετατρέψει το κελί σε εικονοστάσι. Έχουν κρεμάσει παντού εικόνες αγίων ικανές να κρατήσουν ζωντανές τις ελπίδες και τα όνειρα τους. Πάνω από το κεφάλι τους φαντάζουν μεγαλειωδώς η Ατζελίνα Τζολή και η Ελένη Μενεγάκη, δίπλα από ετικέτες από σαμπουάν, οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει τους άδειους τοίχους.
Η επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι δύσκολη αφού μόνο όποιος έχει λεφτά μπορεί να αγοράσει τηλεκάρτα και μπορεί να τηλεφωνήσει. Ακόμα και η επικοινωνία μεταξύ των κρατουμένων είναι δύσκολη αφού πολλές από αυτές δεν μιλάνε ούτε καταλαβαίνουν ελληνικά. Διερμηνείς δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα και η συνεννόηση γίνεται με τα μάτια και με χειρονομίες προσπαθώντας να ανταλλάξουν πληροφορίες καθημερινής επιβίωσης. Εννοείται πως έτσι στερούνται και το δικαίωμα να διεκδικήσουν και τα δικαιώματα τους ή να αντλήσουν πληροφορίες σχετικά με την κράτηση τους και την ημερομηνία του τέλους της παραμονής τους εκεί. Παντελής απομόνωση και μοναξιά.
Η επαφή με τον αέρα, την βροχή , τον ήλιο είναι απλά μηδαμινή. Μπορείς μόνο να τα βλέπεις αφού ο προαυλισμός είναι ανύπαρκτος. Μπορούν μόνο να κινούνται στο διάδρομο (1 μέτρο πλάτος και 20 μέτρα μήκος) που εφάπτεται κατά μήκος των κελιών. Η στέρηση χώρου για να κάθονται, εν είδη εντευκτηρίου ή και χώρο άθλησης, έχει ως συνέπεια να μπορούν μόνο ή να περπατάνε ή να ξαπλώνουν, δηλαδή να σέρνουν το ταλαιπωρημένο σώμα τους।Μέσα σε όλο αυτό το ντεκόρ τα μικρά παιδάκια που συναντήσαμε πηγαινοφέρναν την κούκλα τους , σκαρφαλώνανε στις καγκελόπορτες των κελιών και άλλα περπατάγανε ξυπόλυτα ανάμεσα σε λήμματα και στα αγνώστου προελεύσεως υγρά. Τα κορδόνια τους τα είχαν πάρει με αποτέλεσμα να μην μπορούν καν να τρέξουν. Κάποια μεγαλύτερα παιδιά είχαν καταλάβει τι συμβαίνει και είχε χαθεί κάθε σπίθα ζωής στο βλέμμα τους. Ποιος μπορεί να τους εξηγήσει πώς από τη μία γυρνούσαν από το σχολείο με την μητέρα τους και ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε τοίχους φυλακής.
(μαρτυρία από προσαχθείσες στο Αλλοδαπών της Π. Ράλλη συντρόφισσες μετά την κατάληψη του Δημαρχείου Κερατσινίου για την αλληλεγγύη στους 22 διωκόμενους του Ρεσάλτο)
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 01, 2010
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
30/1/2010 Όσοι από μας μπορέσανε ήταν εκεί. Παρακάτω γίνεται μια περιγραφή από εκείνη την κρύα ημέρα.
Πολύ καλή πρωτοβουλία αποτέλεσε η εκδήλωση στις φυλακές Φελλίου Γρεβενών στις 30.01.2010. Πάνω από 100 αντιεξουσιαστές/τριες από Κοζάνη-Πτολεμαΐδα-Θεσσαλονίκη-Ιωάννινα κλπ. κατευθυνθήκαμε με δύο λεωφορεία προς τη φυλακή Γρεβενών μέσω Κοζάνης, όπου ρυθμίστηκαν οι τελευταίες λεπτομέρειες. Έξω από τη φυλακή μείναμε περίπου μία ώρα, στήθηκε μικροφωνική (ευτυχώς με φιλικό προς τους από μέσα ρεπερτόριο...) και φωνάχτηκαν συνθήματα με πολύ παλμό.
Για συνοδεία του ...επικίνδυνου αυτού κομβόι κινητοποιήθηκε μάλλον όλη η αστυνομία της Δ. Μακεδονίας. Κλούβες, τζιπ, ασφαλίτικα, συμβατικά, όλοι μαζί στο έργο της επιτήρησης. Μία όμορφη μηχανοκίνητη παρέλαση.
Στη συνέχεια μεταβήκαμε στα (άδεια) Γρεβενά, μετά από διαπραγματεύσεις με την αστυνομία που αρχικά ήθελε με γελοίες δικαιολογίες να μας εμποδίσει - με τη σειρά που ακούστηκαν από τον πανικοβλημένο επικεφαλής: 1. επειδή είχαν κλείσει οι αγρότες το δρόμο με τα τρακτέρ, 2. επειδή ήταν παρακαμπτήρια οδός για τα Τέμπη και θα εμποδίζαμε, 3. επειδή τέλειωνε ο αγώνας του τοπικού Πυρσού Γρεβενών και 4. για την προστασία της ασφάλειάς μας (sic!). Μοιράστηκαν πάντως πάνω από 300 κείμενα, έγινε η μικροφωνική, φάγαμε σάντουιτς μανιτάρι (εξαιρετικό) και ξεκινήσαμε για το γυρισμό.
Με αυτόν τον τρόπο θέλαμε να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας στους απόκληρους που κρατούνται σε αυτές τις απομονωμένες φυλακές, οι οποίοι τις προηγούμενες εβδομάδες έδωσαν τον αγώνα τους για αξιοπρέπεια, καλύτερες συνθήκες περίθαλψης, ενάντια στις εξοντωτικές πειθαρχικές ποινές και με μια σειρά άλλων αιτημάτων που ήδη έχουν δημοσιευθεί. Μεταξύ των αιτημάτων αυτών να αναδείξουμε την καταγγελία της εξευτελιστικής πρακτικής του πρωκτικού ελέγχου, η οποία (καταγγελία) αποτελεί υπέρβαση της αποσιώπησης που συνέβαινε επί σειρά ετών πάνω στο λεπτό αυτό ζήτημα.
Στα πολύ θετικά καταγράφονται το άνοιγμα δράσεων σε μία νέα φυλακή που τρέφει πολλές σωφρονιστικές φιλοδοξίες (πτέρυγα υψίστης ασφαλείας κλπ), η τρομερή ακουστική του χώρου (πραγματικά ΑΝΤΙΛΑΛΗΣΑΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ! από τα συνθήματα), η επικοινωνία με τους κρατούμενους (τόσο τηλεφωνική, όσο και φωνητική, αφού φροντίσαμε να φτάσουμε στις τρεις και τέταρτο περίπου που ήδη προαυλίζονταν), το συγκινητικό κόκκινο μπαλόνι με το πανό ΛΕΥΤΕΡΙΑ που πέταξε στον ουρανό και η πολύ ανθρώπινη προκήρυξη των διοργανωτών. Επίσης θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στην ΑΨΟΓΗ οργάνωση των συντρόφων/ισσων από Κοζάνη-Πτολεμαΐδα τόσο κατά την υποδοχή των λεωφορείων, όσο και κατά την οργάνωση της όλης ημέρας. Μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας οφείλεται στη μακρόχρονη, συνεπή και συντροφική παρουσία τους, η οποία κινητοποίησε πολύ κόσμο, παρά το ότι δείχνει να υποχωρεί (προσωρινά) η κινητοποίηση των κρατουμένων.
Στα αρνητικά καταγράφεται η αμηχανία-απροθυμία του κόσμου να διαχειριστεί την πρόταση του διευθυντή της φυλακής να συνομιλήσει με εκπρόσωπούς μας (θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον και δείχνει ότι μας υπολογίζουν) και η μη δημοσιοποίηση της δράσης τόσο με τα γνώριμα μέσα μας εξαιτίας του φόβου εμποδίων, όσο και μέσω των τοπικών μέσων ενημέρωσης λόγω της χρόνιας απροθυμίας κάποιου ανοίγματος υπό το φόβο της πλήρους χειραγώγησης. Έτσι φτάνουμε στα δύο άκρα, κάποιοι χώροι να κάνουν επίσκεψη μισής ώρας στις φυλακές με τρία άτομα και δεκατρείς κάμερες και κάποιοι άλλοι να κινητοποιούν τόσο κόσμο και να μην το μαθαίνει άλλος από τους τυχαίους περαστικούς ενός απογεύματος Κυριακής στην έρημη πλατεία των Γρεβενών. Τέλος πάντων.
Ελπίδα όλων είναι πάντως τέτοιες δράσεις να ξεπηδάνε όλο και συχνότερα από πρωτοβουλίες σε διάφορες πόλεις. Οι ανθρωποφύλακες δεν φοβούνται τίποτα περισσότερο από την αλληλεγγύη. Οι έγκλειστοι δεν επιθυμούν τίποτα περισσότερο από την αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη λοιπόν είναι το καλύτερο όπλο μας.
Πολύ καλή πρωτοβουλία αποτέλεσε η εκδήλωση στις φυλακές Φελλίου Γρεβενών στις 30.01.2010. Πάνω από 100 αντιεξουσιαστές/τριες από Κοζάνη-Πτολεμαΐδα-Θεσσαλονίκη-Ιωάννινα κλπ. κατευθυνθήκαμε με δύο λεωφορεία προς τη φυλακή Γρεβενών μέσω Κοζάνης, όπου ρυθμίστηκαν οι τελευταίες λεπτομέρειες. Έξω από τη φυλακή μείναμε περίπου μία ώρα, στήθηκε μικροφωνική (ευτυχώς με φιλικό προς τους από μέσα ρεπερτόριο...) και φωνάχτηκαν συνθήματα με πολύ παλμό.
Για συνοδεία του ...επικίνδυνου αυτού κομβόι κινητοποιήθηκε μάλλον όλη η αστυνομία της Δ. Μακεδονίας. Κλούβες, τζιπ, ασφαλίτικα, συμβατικά, όλοι μαζί στο έργο της επιτήρησης. Μία όμορφη μηχανοκίνητη παρέλαση.
Στη συνέχεια μεταβήκαμε στα (άδεια) Γρεβενά, μετά από διαπραγματεύσεις με την αστυνομία που αρχικά ήθελε με γελοίες δικαιολογίες να μας εμποδίσει - με τη σειρά που ακούστηκαν από τον πανικοβλημένο επικεφαλής: 1. επειδή είχαν κλείσει οι αγρότες το δρόμο με τα τρακτέρ, 2. επειδή ήταν παρακαμπτήρια οδός για τα Τέμπη και θα εμποδίζαμε, 3. επειδή τέλειωνε ο αγώνας του τοπικού Πυρσού Γρεβενών και 4. για την προστασία της ασφάλειάς μας (sic!). Μοιράστηκαν πάντως πάνω από 300 κείμενα, έγινε η μικροφωνική, φάγαμε σάντουιτς μανιτάρι (εξαιρετικό) και ξεκινήσαμε για το γυρισμό.
Με αυτόν τον τρόπο θέλαμε να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας στους απόκληρους που κρατούνται σε αυτές τις απομονωμένες φυλακές, οι οποίοι τις προηγούμενες εβδομάδες έδωσαν τον αγώνα τους για αξιοπρέπεια, καλύτερες συνθήκες περίθαλψης, ενάντια στις εξοντωτικές πειθαρχικές ποινές και με μια σειρά άλλων αιτημάτων που ήδη έχουν δημοσιευθεί. Μεταξύ των αιτημάτων αυτών να αναδείξουμε την καταγγελία της εξευτελιστικής πρακτικής του πρωκτικού ελέγχου, η οποία (καταγγελία) αποτελεί υπέρβαση της αποσιώπησης που συνέβαινε επί σειρά ετών πάνω στο λεπτό αυτό ζήτημα.
Στα πολύ θετικά καταγράφονται το άνοιγμα δράσεων σε μία νέα φυλακή που τρέφει πολλές σωφρονιστικές φιλοδοξίες (πτέρυγα υψίστης ασφαλείας κλπ), η τρομερή ακουστική του χώρου (πραγματικά ΑΝΤΙΛΑΛΗΣΑΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ! από τα συνθήματα), η επικοινωνία με τους κρατούμενους (τόσο τηλεφωνική, όσο και φωνητική, αφού φροντίσαμε να φτάσουμε στις τρεις και τέταρτο περίπου που ήδη προαυλίζονταν), το συγκινητικό κόκκινο μπαλόνι με το πανό ΛΕΥΤΕΡΙΑ που πέταξε στον ουρανό και η πολύ ανθρώπινη προκήρυξη των διοργανωτών. Επίσης θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στην ΑΨΟΓΗ οργάνωση των συντρόφων/ισσων από Κοζάνη-Πτολεμαΐδα τόσο κατά την υποδοχή των λεωφορείων, όσο και κατά την οργάνωση της όλης ημέρας. Μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας οφείλεται στη μακρόχρονη, συνεπή και συντροφική παρουσία τους, η οποία κινητοποίησε πολύ κόσμο, παρά το ότι δείχνει να υποχωρεί (προσωρινά) η κινητοποίηση των κρατουμένων.
Στα αρνητικά καταγράφεται η αμηχανία-απροθυμία του κόσμου να διαχειριστεί την πρόταση του διευθυντή της φυλακής να συνομιλήσει με εκπρόσωπούς μας (θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον και δείχνει ότι μας υπολογίζουν) και η μη δημοσιοποίηση της δράσης τόσο με τα γνώριμα μέσα μας εξαιτίας του φόβου εμποδίων, όσο και μέσω των τοπικών μέσων ενημέρωσης λόγω της χρόνιας απροθυμίας κάποιου ανοίγματος υπό το φόβο της πλήρους χειραγώγησης. Έτσι φτάνουμε στα δύο άκρα, κάποιοι χώροι να κάνουν επίσκεψη μισής ώρας στις φυλακές με τρία άτομα και δεκατρείς κάμερες και κάποιοι άλλοι να κινητοποιούν τόσο κόσμο και να μην το μαθαίνει άλλος από τους τυχαίους περαστικούς ενός απογεύματος Κυριακής στην έρημη πλατεία των Γρεβενών. Τέλος πάντων.
Ελπίδα όλων είναι πάντως τέτοιες δράσεις να ξεπηδάνε όλο και συχνότερα από πρωτοβουλίες σε διάφορες πόλεις. Οι ανθρωποφύλακες δεν φοβούνται τίποτα περισσότερο από την αλληλεγγύη. Οι έγκλειστοι δεν επιθυμούν τίποτα περισσότερο από την αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη λοιπόν είναι το καλύτερο όπλο μας.
Σάββατο, Ιανουαρίου 16, 2010
ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Άλλος ένας θάνατος κρατούμενου, στις φυλακές Τρικάλων αυτή τη φορά. Ο 35χρονος Ιρακινός Rahman Mahmod Moystafa ξέφυγε απ' τον πόλεμο αλλά βρήκε τον θάνατο στις ελληνικές φυλακές.
Για άλλη μια φορά "ανεξήγητες" παραμένουν οι συνθήκες θανάτου του, για άλλη μια φορά η ίδια ανακοίνωση: "θα πραγματοποιηθεί νεκροψία - νεκροτομή".
Για άλλη μια φορά "ανεξήγητες" παραμένουν οι συνθήκες θανάτου του, για άλλη μια φορά η ίδια ανακοίνωση: "θα πραγματοποιηθεί νεκροψία - νεκροτομή".
Πέμπτη, Ιανουαρίου 14, 2010
Αυτό το blog μιλάει για τις ελληνικές φυλακές και ποιος είναι πιο αρμόδιος να μιλήσει καλλίτερα γι' αυτές;
Οι ίδιοι οι κρατούμενοι που τις βιώνουν από μέσα. Γι' αυτό θα γίνει μια προσπάθεια δημοσίευσης γραμμάτων κρατουμένων. Μερικές φορές η σκέψη τους δραπετεύει απ' τους χοντρούς τοίχους των φυλακών και στα γραφόμενά τους βρίσκεις συναισθήματα, σκέψεις, κρίσεις κι απόψεις για την κοινωνία που αφήσανε. Την κοινωνία των "έξω". Είναι ενδιαφέρον γιατί πάνω απ' όλα αυτά τα γράμματα καταργούν τον διαχωρισμό των "μέσα" και των "έξω" εκτός απ' τις πληροφορίες που μας δίνουν.
Τα γράμματα θα μπαίνουν χωρίς τα ονόματα των κρατουμένων για ευνόητους λόγους.
To γράμμα έγινε προσπάθεια όσο το δυνατό να είναι αυτούσιο, χωρίς διορθώσεις προκειμένου να μη αλλοιωθεί
Γράμμα από τις Φυλακές Δομοκού.
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ
Από φύλαξη ΑΨΟΓΗ. Υπερσύγχρονα μηχανήματα {κάμερες τελευταίας τεχνολογίας ΠΑΝΤΟΥ}.
"Και κάτι παραπάνω" που λέει ένας φίλος χαριτολογώντας.
Μας ταΐζουν, μας μετράνε, μας κλειδώνουν, ΟΛΑ ΚΑΛΑ.
Κοινωνική λειτουργός, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Αρχιφύλακας, ουσιαστικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ μιας και δέχεται ακροάσεις όποτε του καπνίσει, {1 φορά την εβδομάδα και αν...}
Γιατρός, ένας παθολόγος μία φορά την εβδομάδα για 600 άτομα. Αφού έχει άλλους τόσους
μιας και "υπηρετεί" και στις φυλακές Λάρισας.
Τρεις νοσηλεύτριες που όσο καλή θέληση και να έχουν , δεν έχουν δικαίωμα για πρωτοβουλίες, αλλά υπάρχουν για να μοιράζουν τα φάρμακα.
Απόντος του ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ. {Η καραμέλα... της κάθε μέρας}
Με λίγα λόγια η φυλακή υπολειτουργεί κυριολεκτικά. Φαγητό και κλείδωμα.
Κρατούμενοι που δεν έχουν δυνατότητα επισκεπτηρίου μες τον χειμώνα, καλό θα είναι να τους προμηθεύει κάποιος συγκρατούμενος τους γιατί τα δέματα "απαγορεύονται". Όποιος "δεν έχει στον ήλιο μοίρα" θα βγάλει έναν εφιαλτικό παγωμένο χειμώνα. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΠΡΟΝΟΙΑΣ;
Και κάτι που δεν... καταπίνεται δεν μπορώ καν να το ακούω κι όμως έχει περάσει σαν κάγκελο στο μυαλό των κρατουμένων {Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ}.
Την ώρα που είναι να κλείσει η φυλακή ακούγονται τα μεγάφωνα "Η ΦΥΛΑΚΗ ΚΛΕΙΝΕΙ ΠΕΡΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΚΑΙ... ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ" Δυστυχώς όλα τα κάνουν! Έχουν αποδεχτεί μαζί με τ' άλλα κι αυτό.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να κλειδωνόμαστε μόνοι μας να το κάνουν αυτοί. Γι' αυτό πληρώνονται. Αν είναι δυνατόν! Το πέρασαν τόσο γλυκά μην κάνοντας έρευνες, αφήνανε τα κινητά και τα ναρκωτικά και το καθιέρωσαν.
ΜΑΣ ΚΟΙΜΗΣΑΝ και δε μπορούμε να ξυπνήσουμε!!
ΑΔΙΚΕΣ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΑΓΡΙΟΤΕΡΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πρόσφατα παρακολουθήσαμε στη βουλή την συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης και πραγματικά μας κοροϊδεύουν κατάφατσα. Μέχρι το καλοκαίρι επί κυβέρνησης της Ν.Δ. γινόταν η ίδια συζήτηση με ακριβώς αντίθετες απόψεις [εκτός φυσικά του Κ.Κ.Ε. και του ΛΑΟΣ}
ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ; ΕΧΕΤΕ... ΚΑΤΙ; Εσείς που εκπροσωπείτε τον ελληνικό λαό μία ο ένας μία ο άλλος έχετε κάποια πιστεύω γι' αυτό τον τόπο;
Τα έχουμε δει , τα έχουμε πει χιλιάδες φορές, καταντήσατε κουραστικοί. Σαφώς το νέο νομοσχέδιο είναι ένα βήμα, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΤΟ ΨΗΦΙΖΑΤΕ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Η ΝΔ; ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΝΔ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΤΕ ΤΩΡΑ;
Όπως και να έχει θέλω να τονίσω πως οι άδικες αυστηρές προφυλακίσεις και ποινές θ' αυξάνουν και την εγκληματικότητα.
Ήδη οι φυλακές ασφυκτιούν ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες. Το ξέρετε, το είδατε και αναμένουμε τ' αποτελέσματα των εξαγγελιών σας.
Μέχρι στιγμής αυτό που βλέπουμε είναι νέες συλλήψεις νέων παιδιών που όσα δεν καταλήγουν στη φυλακή "ΠΡΟΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ" τίθενται σε καθεστώς επιτήρησης. Σας πειράζει η ελεύθερη σκέψη θα την ποινικοποιήσετε κι αυτή;
Δε σας προβληματίζει το αύριο, το ότι όλο και πιο πολλά παιδιά κάπως εύπορων οικογενειών {όχι παιδιά του περιθωρίου} προβληματίζονται, σκέφτονται και αντιδρούν;
ΟΤΙ ΣΠΕΡΝΕΙΣ ΘΕΡΙΖΕΙΣ και προβλέπω ότι στο θερισμό θα έχετε πολύ δουλειά. Ίσως κι αυτό να είναι ένα μέρος του σχεδίου σας, όπως τόσα έχουμε δει τόσα χρόνια.
Μου φαίνεται πάτε να βάλετε την Ελλάδα στο... γύψο! Έναν γύψο πιο κομψό με πιο τακτ!!!
Απ' τους κρατούμενους που θα βγουν με τις νέες διατάξεις τι περιμένετε;
'Έχετε κάποιο πλάνο να ενταχθούν στην κοινωνία; Θα τους βοηθήσετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ή το ότι θα τους αποφυλακίσετε το θεωρείτε θείο δώρο γι' αυτούς; Η επόμενη μέρα δε σας απασχολεί; ή θα τους αφήσετε να φτιάξουν ο καθένας το μέλλον του μόνος τους για να συνεχίσει να δουλεύει το σύστημα {σημείωση: προφανώς εννοεί πως χωρίς καμιά βοήθεια ο κρατούμενος θ' αναγκαστεί να παρανομήσει για να ζήσει και η επιστροφή στη φυλακή είναι προδιαγραμμένη}. Ήδη έχετε "κάψει" πολύ κόσμο μην το συνεχίσετε αυτό το μπουζούκι γιατί όπως όλοι βλέπουμε ο διαμαρτυρόμενος κόσμος πληθαίνει και οι φωτιές θα περάσουν μέσα από τα σπίτια σας. Τότε τα λάθη δεν θα έχουν γυρισμό.
ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟ ΔΟΜΟΚΟΥ
10/12/09
Οι ίδιοι οι κρατούμενοι που τις βιώνουν από μέσα. Γι' αυτό θα γίνει μια προσπάθεια δημοσίευσης γραμμάτων κρατουμένων. Μερικές φορές η σκέψη τους δραπετεύει απ' τους χοντρούς τοίχους των φυλακών και στα γραφόμενά τους βρίσκεις συναισθήματα, σκέψεις, κρίσεις κι απόψεις για την κοινωνία που αφήσανε. Την κοινωνία των "έξω". Είναι ενδιαφέρον γιατί πάνω απ' όλα αυτά τα γράμματα καταργούν τον διαχωρισμό των "μέσα" και των "έξω" εκτός απ' τις πληροφορίες που μας δίνουν.
Τα γράμματα θα μπαίνουν χωρίς τα ονόματα των κρατουμένων για ευνόητους λόγους.
To γράμμα έγινε προσπάθεια όσο το δυνατό να είναι αυτούσιο, χωρίς διορθώσεις προκειμένου να μη αλλοιωθεί
Γράμμα από τις Φυλακές Δομοκού.
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ
Από φύλαξη ΑΨΟΓΗ. Υπερσύγχρονα μηχανήματα {κάμερες τελευταίας τεχνολογίας ΠΑΝΤΟΥ}.
"Και κάτι παραπάνω" που λέει ένας φίλος χαριτολογώντας.
Μας ταΐζουν, μας μετράνε, μας κλειδώνουν, ΟΛΑ ΚΑΛΑ.
Κοινωνική λειτουργός, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Αρχιφύλακας, ουσιαστικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ μιας και δέχεται ακροάσεις όποτε του καπνίσει, {1 φορά την εβδομάδα και αν...}
Γιατρός, ένας παθολόγος μία φορά την εβδομάδα για 600 άτομα. Αφού έχει άλλους τόσους
μιας και "υπηρετεί" και στις φυλακές Λάρισας.
Τρεις νοσηλεύτριες που όσο καλή θέληση και να έχουν , δεν έχουν δικαίωμα για πρωτοβουλίες, αλλά υπάρχουν για να μοιράζουν τα φάρμακα.
Απόντος του ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ. {Η καραμέλα... της κάθε μέρας}
Με λίγα λόγια η φυλακή υπολειτουργεί κυριολεκτικά. Φαγητό και κλείδωμα.
Κρατούμενοι που δεν έχουν δυνατότητα επισκεπτηρίου μες τον χειμώνα, καλό θα είναι να τους προμηθεύει κάποιος συγκρατούμενος τους γιατί τα δέματα "απαγορεύονται". Όποιος "δεν έχει στον ήλιο μοίρα" θα βγάλει έναν εφιαλτικό παγωμένο χειμώνα. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΠΡΟΝΟΙΑΣ;
Και κάτι που δεν... καταπίνεται δεν μπορώ καν να το ακούω κι όμως έχει περάσει σαν κάγκελο στο μυαλό των κρατουμένων {Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ}.
Την ώρα που είναι να κλείσει η φυλακή ακούγονται τα μεγάφωνα "Η ΦΥΛΑΚΗ ΚΛΕΙΝΕΙ ΠΕΡΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΚΑΙ... ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ" Δυστυχώς όλα τα κάνουν! Έχουν αποδεχτεί μαζί με τ' άλλα κι αυτό.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να κλειδωνόμαστε μόνοι μας να το κάνουν αυτοί. Γι' αυτό πληρώνονται. Αν είναι δυνατόν! Το πέρασαν τόσο γλυκά μην κάνοντας έρευνες, αφήνανε τα κινητά και τα ναρκωτικά και το καθιέρωσαν.
ΜΑΣ ΚΟΙΜΗΣΑΝ και δε μπορούμε να ξυπνήσουμε!!
ΑΔΙΚΕΣ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΑΓΡΙΟΤΕΡΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πρόσφατα παρακολουθήσαμε στη βουλή την συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης και πραγματικά μας κοροϊδεύουν κατάφατσα. Μέχρι το καλοκαίρι επί κυβέρνησης της Ν.Δ. γινόταν η ίδια συζήτηση με ακριβώς αντίθετες απόψεις [εκτός φυσικά του Κ.Κ.Ε. και του ΛΑΟΣ}
ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ; ΕΧΕΤΕ... ΚΑΤΙ; Εσείς που εκπροσωπείτε τον ελληνικό λαό μία ο ένας μία ο άλλος έχετε κάποια πιστεύω γι' αυτό τον τόπο;
Τα έχουμε δει , τα έχουμε πει χιλιάδες φορές, καταντήσατε κουραστικοί. Σαφώς το νέο νομοσχέδιο είναι ένα βήμα, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΤΟ ΨΗΦΙΖΑΤΕ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Η ΝΔ; ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΝΔ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΤΕ ΤΩΡΑ;
Όπως και να έχει θέλω να τονίσω πως οι άδικες αυστηρές προφυλακίσεις και ποινές θ' αυξάνουν και την εγκληματικότητα.
Ήδη οι φυλακές ασφυκτιούν ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες. Το ξέρετε, το είδατε και αναμένουμε τ' αποτελέσματα των εξαγγελιών σας.
Μέχρι στιγμής αυτό που βλέπουμε είναι νέες συλλήψεις νέων παιδιών που όσα δεν καταλήγουν στη φυλακή "ΠΡΟΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ" τίθενται σε καθεστώς επιτήρησης. Σας πειράζει η ελεύθερη σκέψη θα την ποινικοποιήσετε κι αυτή;
Δε σας προβληματίζει το αύριο, το ότι όλο και πιο πολλά παιδιά κάπως εύπορων οικογενειών {όχι παιδιά του περιθωρίου} προβληματίζονται, σκέφτονται και αντιδρούν;
ΟΤΙ ΣΠΕΡΝΕΙΣ ΘΕΡΙΖΕΙΣ και προβλέπω ότι στο θερισμό θα έχετε πολύ δουλειά. Ίσως κι αυτό να είναι ένα μέρος του σχεδίου σας, όπως τόσα έχουμε δει τόσα χρόνια.
Μου φαίνεται πάτε να βάλετε την Ελλάδα στο... γύψο! Έναν γύψο πιο κομψό με πιο τακτ!!!
Απ' τους κρατούμενους που θα βγουν με τις νέες διατάξεις τι περιμένετε;
'Έχετε κάποιο πλάνο να ενταχθούν στην κοινωνία; Θα τους βοηθήσετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ή το ότι θα τους αποφυλακίσετε το θεωρείτε θείο δώρο γι' αυτούς; Η επόμενη μέρα δε σας απασχολεί; ή θα τους αφήσετε να φτιάξουν ο καθένας το μέλλον του μόνος τους για να συνεχίσει να δουλεύει το σύστημα {σημείωση: προφανώς εννοεί πως χωρίς καμιά βοήθεια ο κρατούμενος θ' αναγκαστεί να παρανομήσει για να ζήσει και η επιστροφή στη φυλακή είναι προδιαγραμμένη}. Ήδη έχετε "κάψει" πολύ κόσμο μην το συνεχίσετε αυτό το μπουζούκι γιατί όπως όλοι βλέπουμε ο διαμαρτυρόμενος κόσμος πληθαίνει και οι φωτιές θα περάσουν μέσα από τα σπίτια σας. Τότε τα λάθη δεν θα έχουν γυρισμό.
ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟ ΔΟΜΟΚΟΥ
10/12/09
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΑΠΟ 11-1-2010
Οι κρατούμενοι στις Φυλακές Γρεβενών ήταν απ' τους πρώτους που αποκάλυψαν το ΑΙΣΧΟΣ του πρωκτικού ελέγχου από τους δεσμοφύλακες, στις αντρικές φυλακές.
Μετά από τις καταγγελίες {πέρυσι 2009} της μαχητικής κρατούμενης Κατερίνας Γκουλιώνη, για τον αισχρό κι εξευτελιστικό κολπικό και πρωκτικό έλεγχο από τους δεσμοφύλακες, έγινε γνωστή αυτή η μέθοδος βασανιστηρίου.
Σήμερα όχι μόνο αυτός ο έλεγχος δεν έχει σταματήσει να εφαρμόζεται αλλά και πάλι έρχεται στην επιφάνεια και είναι ένα απ' τα βασικά αιτήματα των κρατούμενων στις Φυλακές Γρεβενών, όπου ζητούν την κατάργηση του.
Μαζί με τους κρατούμενους απαιτούμε την κατάργηση του, θεωρώντας τον αυτό που πραγματικά είναι: Ένα διεστραμμένο, εξευτελιστικό βασανιστήριο.
Παρακάτω παραθέτουμε τις καταγγελίες των κρατουμένων στις Φυλακές Γρεβενών.
Η συνήθης εξευτελιστική τακτική του πρωκτικού ελέγχου ζει και δυναστεύει, ακόμα και στις συντομότατες περιπτώσεις μεταγωγών για ιατρικούς λόγους. Όσοι αρνούνται, προσπαθώντας να προστατεύσουν την αξιοπρέπειά τους, κλείνονται στην απομόνωση και αντιμετωπίζουν πειθαρχικές διώξεις.
-Τα αιτήματα για άδειες αγνοούνται ή/ και η εξέτασή τους καθυστερεί απαράδεκτα.
-Το πειθαρχικό καθεστώς θυμίζει χούντα, καθώς οι κρατούμενοι διώκονται για το παραμικρό.
-Αγνοούνται τα αιτήματα προς ακρόαση, ακόμα και για άτομα που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα.
-Δεν υπάρχει γιατρός για 330 κρατούμενους
-Δεν υπάρχει γραμματεία που να δίνει πληροφορίες και να εξυπηρετεί ανάγκες των κρατουμένων.
-Τα ωράρια των επισκεπτηρίων αλλάζουν απρογραμμάτιστα, με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι να στερούνται την απαραίτητη επαφή με τον έξω κόσμο και οι συγγενείς που κάνουν ολόκληρο ταξίδι μέχρι τις απομονωμένες φυλακές να βρίσκονται προ απροόπτου και να μην μπορούν να δουν τους οικείους τους, που βρίσκονται έγκλειστοι.
-Ο προαυλισμός λαμβάνει χώρα σε πολύ περιορισμένο χώρο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Στον προαύλιο χώρο δεν υπάρχουν όργανα γυμναστικής για τον ελεύθερο χρόνο των κρατουμένων.
-Θέρμανση υπάρχει μόνο για μία ώρα το πρωί.
-Οι κρατούμενοι αναγκάζονται να αγοράζουν τα πάντα, ακόμα και είδη πρώτης ανάγκης, που η φυλακή θα έπρεπε να παρέχει, όπως για παράδειγμα, το μαξιλάρι!
-Στο σούπερ μάρκετ του καταστήματος δεν υπάρχει τιμοκατάλογος, με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι να πληρώνουν αυθαίρετες και παράνομες τιμές».
Μετά από τις καταγγελίες {πέρυσι 2009} της μαχητικής κρατούμενης Κατερίνας Γκουλιώνη, για τον αισχρό κι εξευτελιστικό κολπικό και πρωκτικό έλεγχο από τους δεσμοφύλακες, έγινε γνωστή αυτή η μέθοδος βασανιστηρίου.
Σήμερα όχι μόνο αυτός ο έλεγχος δεν έχει σταματήσει να εφαρμόζεται αλλά και πάλι έρχεται στην επιφάνεια και είναι ένα απ' τα βασικά αιτήματα των κρατούμενων στις Φυλακές Γρεβενών, όπου ζητούν την κατάργηση του.
Μαζί με τους κρατούμενους απαιτούμε την κατάργηση του, θεωρώντας τον αυτό που πραγματικά είναι: Ένα διεστραμμένο, εξευτελιστικό βασανιστήριο.
Παρακάτω παραθέτουμε τις καταγγελίες των κρατουμένων στις Φυλακές Γρεβενών.
Η συνήθης εξευτελιστική τακτική του πρωκτικού ελέγχου ζει και δυναστεύει, ακόμα και στις συντομότατες περιπτώσεις μεταγωγών για ιατρικούς λόγους. Όσοι αρνούνται, προσπαθώντας να προστατεύσουν την αξιοπρέπειά τους, κλείνονται στην απομόνωση και αντιμετωπίζουν πειθαρχικές διώξεις.
-Τα αιτήματα για άδειες αγνοούνται ή/ και η εξέτασή τους καθυστερεί απαράδεκτα.
-Το πειθαρχικό καθεστώς θυμίζει χούντα, καθώς οι κρατούμενοι διώκονται για το παραμικρό.
-Αγνοούνται τα αιτήματα προς ακρόαση, ακόμα και για άτομα που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα.
-Δεν υπάρχει γιατρός για 330 κρατούμενους
-Δεν υπάρχει γραμματεία που να δίνει πληροφορίες και να εξυπηρετεί ανάγκες των κρατουμένων.
-Τα ωράρια των επισκεπτηρίων αλλάζουν απρογραμμάτιστα, με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι να στερούνται την απαραίτητη επαφή με τον έξω κόσμο και οι συγγενείς που κάνουν ολόκληρο ταξίδι μέχρι τις απομονωμένες φυλακές να βρίσκονται προ απροόπτου και να μην μπορούν να δουν τους οικείους τους, που βρίσκονται έγκλειστοι.
-Ο προαυλισμός λαμβάνει χώρα σε πολύ περιορισμένο χώρο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Στον προαύλιο χώρο δεν υπάρχουν όργανα γυμναστικής για τον ελεύθερο χρόνο των κρατουμένων.
-Θέρμανση υπάρχει μόνο για μία ώρα το πρωί.
-Οι κρατούμενοι αναγκάζονται να αγοράζουν τα πάντα, ακόμα και είδη πρώτης ανάγκης, που η φυλακή θα έπρεπε να παρέχει, όπως για παράδειγμα, το μαξιλάρι!
-Στο σούπερ μάρκετ του καταστήματος δεν υπάρχει τιμοκατάλογος, με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι να πληρώνουν αυθαίρετες και παράνομες τιμές».
Σάββατο, Ιανουαρίου 02, 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)